Voorschoten in het revolutiejaar 1968

Vijftig jaar geleden kwamen jongeren in opstand. Tegen rassenscheiding, economische ongelijkheid, tegen oorlog (Vietnam) maar vooral protesteerden zij tegen de oudere generatie, die het altijd beter wist en nooit luisterde. Deze maand is 1968 uitgeroepen tot het revolutiejaar en wordt er in de media volop aandacht besteed aan dit magische jaar waarin het wereldbeeld kantelde. Was er in Voorschoten in 1968 ook sprake van revolutie, of bleef alles juist zoals het was? Loes de Keuning bladert terug in De Omroeper.

Prijzenrevolutie in Voorschoten, middenstand protesteert

Twee jonge Rotterdammers, Frans van Tichelen (33 jaar) en Jan Duimel (32 jaar) gaan in Voorschoten een prijzenrevolutie ontketenen, volgens een artikel in de Omroeper van 4 juli 1968.  "Aan de Veurseweg 214, naast FT Drankenservice, wordt een super discount geopend met een oppervlakte van 1000 m2. Daar kunnen klanten tegen miniprijzen inkopen doen. Het assortiment zal beperkt blijven en het aantal merken ook, want Discount Super Voorschoten gaat zich volledig concentreren op massale verkoop. Groot- en eenheidsverpakkingen zijn de wapens in deze prijzenoorlog, waarvan directeur Van Tichelen zegt: "Wij voeren een keiharde prijzenslag, behalve levensmiddelen gaan we ook non food verkopen". Dertien vestigingen heeft FT al in Nederland, alle in de drankensector. De successen daar is voor beide ondernemers reden de Discount Super openen, waar zij op Amerikaanse wijze de markt hier willen openbreken. Voorschoten krijgt de primeur, later openen zij ook vestigingen in Amsterdam, Rotterdam en Dordrecht.

Italiaans centrum
Artikelen die in Discount Super te koop zullen zijn: grammofoonplaten, boeken, huishoud textiel, huishoudelijke artikelen, schoenen, dames lingerie, heren ondergoed, stropdassen en schrijfwaren en uiteraard levensmiddelen. De drankensector blijft in de bestaande winkel. Er wordt voor voldoende parkeergelegenheid gezorgd, want de wekelijkse speciaal-aanbiedingen (volgens het principe op = op)  zullen veel mensen trekken.

Directeur Van Tichelen: "Wij bekorten de weg van fabrikant naar consument en schakelen een eigen vervoersbedrijf in om de goederen, waar ook in Europa, zelf halen. Verder zijn er plannen voor een Italiaans Centrum met eigen restaurant, waar ook sierraden, schoenen en zelfs marmer en goud wordt verkocht. Nog een wens van ons is  een bar waar winkelende dames een kopje koffie komen drinken. Want al gaat het er bij ons Amerikaans aan toe, een Hollands kopje koffie mag niet ontbreken", aldus het ambitieuze duo.

Protest
De plaatselijke middenstand was, zachtjes uitgedrukt, niet blij met deze super discount. In de Omroeper van 5 september 1968 staat een verslag van een vergadering van de Algemene Winkeliersvereniging: "Na verhitte discussies is besloten om in noodzakelijke gevallen een juridisch adviseur aan te trekken, die  de legaliteit van Cash & Carry controleert. Door de komst van FT aan de Veurseweg en aangekondigde vestigingen van Hoogvliet en Autorama ondervinden plaatselijke middenstanders grote concurrentie. Voorzitter F. Mens las een lijst voor met acties die de Vereniging al heeft ondernomen. Een gesprek met B & W over FT en Hoogvliet en brieven aan alle fractievoorzitters. Een bezoek aan de Kamer van Koophandel en een brief aan het Ministerie van Economische Zaken. Toch zei de heer Mens het idee te hebben dat de gemeente  geen kans heeft iets te kunnen te doen.

Er waren ook winkeliers die het hoofd koel hielden. De heer Versteegen (Overbosch) zei dat specialisatie en het ontwikkelen van gezamenlijke activiteiten het enige antwoord is op de Cash & Carry. De heer Cuilenborg was het daarmee eens; een slagvaardig beleid is beter dan afhouding. Gezien alle voorgaande discussies, vroeg de heer Van Os of, in plaats van een juridisch adviseur, men niet meer gediend zou zijn met een psycholoog". Tot zover het Omroeper verslag.

Achteraf viel alles mee. In de Omroeper van 12 december 1969 kondigde de Discount Super Voorschoten al de sensationele uitverkoop aan:"alles moet weg". FT drankenservice bleef bestaan. Maar vanaf half mei 1970 verschenen ook van deze prijsvechter geen advertenties meer in de krant.