Jachtwerf Allemansgeest thuishaven voor luxe LongIsland Yachts

In elke stad of dorp staan van die iconische bedrijfsgebouwen, soms uit een ver verleden tijd en lang niet altijd nog in gebruik. Ouderen weten je dan nog wel te vertellen hoe de oorspronkelijke bedrijvigheid er uit zag, maar niemand weet precies wat er nu met de opstallen gaat gebeuren.

Tekst en foto's: Hans Timmerman

De jachtwerf van Klaassen was sinds vele jaren zo een icoon van bedrijvigheid met de jachtbouw aan de Korte Vliet achter het fameuze restaurant met dezelfde naam. Hier begon Bernd Klaassen voor de oorlog een timmerwerkplaats, die zich in het begin vooral toelegde op het maken van trappen en deuren. Hoe, is niet precies duidelijk, wellicht gewoon uit liefhebberij, maar hij begon zich meer en meer op scheepsbouw toe te leggen. Na de oorlog, halverwege de jaren vijftig, resulteerde dat met het eerste vlaggenschip van de werf waarvan er ruim 600 zijn gebouwd, de prestigieuze ‘Super Van Craft’. Naast dat schip is er overigens nog een klein aantal kotters en vletten te water gelaten. De scheepsbouw bij Klaassen bestond voor het grootste deel uit handwerk. Het schip werd als het ware ‘in’ het werk door de uitstekende vaklieden gevormd. Mede hierdoor had de klant met zijn wensen ook de nodige invloed op het, dan unieke, eindresultaat.

Begin jaren ’70 verwierf Bernd Klaassen een stuk grond aan de Kniplaan met de bedoeling om daar de jachtwerf te concentreren. Helaas mede door zijn overlijden in 1984 zijn die plannen niet doorgegaan en hield de werf in 2003 op te bestaan. Een sobere doorstart aan de Kniplaan bleek uiteindelijk geen succes. De roemruchte namen ‘Jachtwerf Klaassen’ en ‘Super Van Craft’ werden in 2015 overgedaan aan een werf in Alkmaar. De karakteristieke gebouwen aan de Hofweg dienden vanaf die tijd bijna uitsluitend nog als stalling en winteropslag van boten.

Het terrein en de gebouwen raakten in verval. Onverwachte holten werden overwoekerd door velerlei wilde planten en zeldzame soorten varens, of als nest in bezit genomen door af en aan vliegende zwaluwen. De tijd, het weer en de wind deden hun werk in een explosie van vergane kleuren en rottend hout. Een treurige schoonheid van verval in afwachting van een ….? Ja van wat eigenlijk. Er zijn plannen geweest voor een hotel, huizenbouw, jachtbouw én…. voor wat eigenlijk niet?

Al vele jaren fotografeer ik de zo goed als verlaten werf. Nooit meer klonk het geluid van gehamer op een werf in productie. Futen, meerkoeten, eenden en een enkele loze sportvisser hadden het haventje overgenomen.

Begin november dit jaar veranderde er van alles. De opstallen waren blijkbaar in bezit gekomen van een actieve partij. In een korte tijd zagen vissers en wandelaars tijdens hun dagelijkse hondenrondje sloop en opbouw. De karakteristieke verzameling bedrijfspanden werd hernieuwd zonder het silhouet van de opstallen veel geweld aan te doen. De ooit zo typisch geconstrueerde botenwerfpanden werden gestript en met behoud van de originele draagconstructie en met modern materiaal weer bekleed. De renovatie was blijkbaar goed voorbereid, want die ging zo snel dat er bijna iedere dag wel iets afgebroken en opgebouwd te zien was.

Inmiddels stond bij de ingang van de werf aan de Hoflaan een bord Long- Island en was er een fors schuifhek geïnstalleerd. Mijn nieuwsgierigheid achterna lopend, kwam ik in de regen Dave de Groot tegen. Hij bleek de eigenaar van de werf en raadde mij aan om voor een interview contact op te nemen met Onno Laarhoven, zijn compagnon in het bedrijf. Eind november liepen wij rond half vijf over de inmiddels al half donkere werf. Onno liet mij de nieuwe overdekte hal aan de Hofweg zien waar inmiddels enkele boten lagen en deed het licht aan. Van binnenuit gezien lijkt de waterhal, want zo kun je dat wel noemen, onbekend en nieuw, maar vanaf de buitenkant is de vorm vertrouwd als altijd, zeker in de late avondschemering. Wij gaan een geïmproviseerd kantoortje binnen waar het net zo koud is als buiten, maar wel droog.

Onno is jurist maar niet het type dat je op een kantoor zou kunnen tegenkomen. Hij heeft gehandeld in hydraulische apparatuur en is daarvoor in het Midden-Oosten in Saoedi-Arabië en Qatar geweest. Vanaf 2006 bouwt hij de Long-Islandschepen die geïnspireerd zijn op Amerikaanse kreeftenvissersboten vanwege hun perfecte vorm. Die boten hebben een groot achterdek, ‘Snel varen, snel thuis en zeewaardig, ’zegt hij enigszins minzaam en legt uit hoe de modellen tot stand zijn gekomen. Menno van Dijk van Studio Delta uit Scheveningen is als naval-architect verantwoordelijk geweest voor de ontwerpen, berekeningen en tekeningen. ‘Design is heel belangrijk voor een schip,’ zegt Onno stellig. Het gevoel voor esthetica heeft hij niet van een vreemde. Zijn vader runde ooit een design-standbouwbedrijf. Hij heeft daar leren kijken en het belang inzien van de samenhang tussen de schoonheid van vorm en praktische toepassing.

De LongIsland-boten worden gebouwd in lengten tussen de zevenenhalf en twaalf meter en dan heb je nog bij alle lengten een open- of kajuitversie. ‘Sinds 2012 bouwen wij al schepen met de oud medewerkers, overigens fantastische vaklui, van jachtwerf Klaassen aan de Kniplaan.’ zegt Onno en vertelt over Dave, die scheepsbouwkunde heeft gestudeerd, dat hij na zijn studie bij de werf is gaan werken. Dave heeft daar kennisgemaakt en meegewerkt aan de LongIsland-Yachts.

In 2012 verlaat Onno het bedrijf om elders ervaring op te doen, maar als Dave het jachtbouwbedrijf in 2016 overneemt, gaan de twee vrienden, die altijd goed contact hebben gehouden, weer samenwerken. De jachtwerf Allemansgeest aan de Hofweg, inclusief de vaklieden, is daarmee als een Phoenix uit een zekere teloorgang tevoorschijn gekomen. Het oude honk van Bernd Klaassen is weer bezet en hoe! Naast het bouwen van LongIslands-Yachts, zijn Dave en Onno ook dealer van Stormer-lifeboats en de zeewaardige Integrity trawlerjachten. Het ondernemersduo richt zich vooral op bootliefhebbers uit de regio, maar niet alleen voor de nieuwe schepen en stalling. Zij willen ook namens de eigenaren die hun vaartuig te koop aanbieden dat verkopen en dat mag van hen gerust een die legendarische Super Van Crafts zijn.

De opvallende bedrijvigheid aan de Hofweg lijkt een mooie toekomst tegemoet te gaan.

Bron; betreffende de jachtwerf Klaassen; Gé Klaassen en zijn zoon René. Gé woont thans in huize Adegeest. Zijn vader Victor, de broer van Bernd, had de timmerfabriek die de interieurs van de Super Van Craft bouwden en waar ook Gé heeft gewerkt.