Train your mind like you train your body

Op 10 augustus dit jaar begon ik een traject om fysiek te herstellen van het afgelopen jaar en al zijn gebeurtenissen, om fitter te worden, een betere conditie te krijgen en het juiste gewicht en vetpercentage te handhaven. Als enthousiast (beginnend) sporter deed ik mijn hardloopkleren aan, trok mijn schoenen aan, zette het rocky nr ‘Eye of the Tiger’ op en ging de straat op! Na 400 meter zat ik met pijn en kramp hijgend op de stoep, ja, zo makkelijk was het niet.

Column door: tandarts Reza Farsi

Maar nu, inmiddels ruim 3 maanden verder heb ik dit weten te bereiken: 497 km gelopen, 198 km hard gelopen, 920 km gefietst, 23 uur gezwommen en 74 uur getraind (sportschool of open lucht), vooral het begin was heel zwaar, maar tegenwoordig is de routine een deel van mijn leven geworden.

Nog steeds ben elke dag wel aan het trainen, lopen en of gewoon aan het bewegen. Mijn dag begint als de wekker om 04:30 afgaat...., ja 04.30 uur... Het is niet alleen makkelijker geworden omdat je lichaam begint te wennen aan de hoge spanning en of intensiviteit van de training, maar het is ook makkelijker geworden omdat ik er anders naar ben kijken. Even een voorbeeld:

In het begin stond ik als de wekker afging, bijna huilend op en met een oog nog dicht, mij afvragend moet ik echt???! Zo heb ik in het begin ook heel vaak de wekker uitgezet en ben mijn bed weer ingekropen met de gedachte ‘laat de spieren maar een dagje extra rusten’. Ja ons brein heeft altijd wel een reden om onze keuzes te beredeneren. Maar ik stond toch op, omdat het moest, omdat er een doel was! Meestal willen wij wel iets bereiken, maar het liefst doen we onze ogen dicht en wachten tot we het voorgeschoteld krijgen. We vergeten en willen het pad er naar toe niet zien of begrijpen.

Ik stond dus op en ging snel buiten om het maar gehad te hebben. Luisterend naar hiphop muziek om mezelf te motiveren en door te gaan.. tig keer keek ik onderweg op mijn horloge, naar de tijd, afstand, aantal stappen, en hartslag. Eenmaal thuis, zodra ik Lex binnen liet (ja Lex gaat elke dag met mij mee, ook zijn conditie en lichaamsbouw is aanzienlijk veranderd) keek ik naar de cijfers. Had ik mijn doel wel bereikt, had ik voldoende calorieën verbrand?

De eerste weken van mijn training ging dit elke dag zo. Tot dat ik op een dag in plaats van muziek naar boeken begon te luisteren. Ik heb altijd moeite met stil zitten en geconcentreerd een boek lezen. Ik redeneerde altijd ‘daar heb ik geen tijd voor’, tot iemand me adviseerde: als je geen tijd hebt om te lezen, luister tijdens het lopen dan eens naar gesproken boeken. En dat deed ik. Ik luisterde naar ‘the subtle art of not giving a F..’ , ‘The 7 habits of highly effective people’, Obama’s ‘A promise land’, Mark Manson’s ‘Everything is fucked’, ‘The art of happiness’ van Dalai Lama etc. Wow, ik heb de afgelopen maanden meer gelezen dan in mijn hele leven bij elkaar.

Maar goed, toen ik lopend ging luisteren naar deze boeken werd opeens alles ander. Ik werd meegenomen in de verhalen en gebeurtenissen en geïnspireerd door de wijze woorden werd ik niet meer afgeleid door het aantal stappen en calorieën.

Het leek of al mijn zintuigen werden geactiveerd. Ik zag meer, zoals hoe speels Lex ‘s ochtends door de velden rent en met takken speelt en af en toe naar mij toekomt voor een aai op z’n kop. Hoe stil, maar ook hoe mooi is ons dorp! Ik zag zelfs egels, die had ik voorheen nooit eerder voorbij zien komen. O ja, en hoe heerlijk is de geur van vers brood als je langs Verhoog of Van Manen loopt. De dorpsrotonde met de mooie versieringen in de boom en het onlangs groene verlichtte gemeentehuis (het deed me wel aan de ‘haunted house’ denken), wat was alles rustgevend en kalm!

Nu wordt ik gelijk wakker als de wekker gaat, niet om aantal stappen te zetten maar om de dag letterlijk met een lach en plezier te beginnen.

Ik moest laatst denken aan de woorden van onze prinses Amalia, toen ze zei: ‘we moeten onze geest en emotie net zo trainen als onze lichaam’. En ja dat klopt. Om je als mens goed te voelen en om fit te zijn moet je niet alleen 20 km kunnen lopen maar moet je het pad, de secondes, het leven, alles proberen te begrijpen, koesteren en leren ervan te genieten. Een probleem kan alleen zo groot zijn als jij het laat lijken. Vraag je af, is het wel een probleem? Waarom moet het een probleem zijn?

Meestal interpreteren wij alles zoals wij het willen. Als we iets niet leuk vinden is het saai, moeilijk en wordt het een probleem. Hoe meer we erover nadenken des te groter het probleem wordt, hoe banger we er voor worden en hoe moeilijker het wordt om het op te gaan lossen.

Feit is, dat we elke dag onze ogen openen, of het nou 4 uur is, 6, 8 of voor onze slapers 10.00 uur. En elke avond op welke tijd dan ook sluiten we ze weer. Voordat je ‘s avonds je ogen sluit, denk eens even na: wat heb je vandaag allemaal gedaan? Waren er dingen bij waar je gisteren tegenop keek als je eraan dacht? Hoe ging dat? Is het gebeurd? Is het voorbij? Je leeft toch nog? Kan je er nog iets aan doen? Nee, want wat het ook was, het is voorbij. En morgen zal het net zo gaan zijn. So be it!

Open je ogen en kijk om je heen. Er zijn veel kleine details, misschien wel ontelbaar, die ons gelukkig kunnen maken, je moet het alleen toelaten.