‘Sla groeit echt niet in de supermarkt’

Bijna vier maanden hebben de leerlingen van twee groepen zes van basisschool Het Kompas keihard gewerkt aan hun schooltuintje bij de Volkstuinvereniging. De oogst was dit jaar groot en daarvoor kregen ze allemaal een echt tuindiploma, uitgereikt door burgemeester Stemerdink die voor de gelegenheid een speciale aardappelketen met het Wapen van Voorschoten omgehangen kreeg. 

‘We doen dit al zo’n 20 jaar’, zegt voorzitter Henk Boetekees van de Volkstuinvereniging dat zelf overigens al ruim 40 jaar bestaat. ‘En je staat versteld als je ziet hoe veel kinderen geen idee hebben waar groente vandaan komen. Dat sla echt niet in de supermarkt groeit en tijd nodig heeft voordat je het kan eten. Zo leuk om te zien hoe die kinderen dat oppakken en wat ze er van leren!’

‘Ze hebben alles zelf gedaan, van zaaien, wieden en oogsten’, voegt Tineke van den Boer er aan toe. Zij is samen met Donald van Veen coördinator van het schoolproject. ‘Ieder kind krijgt zo’n 2 m2 tuin, daar is niks aan gedaan. Ze beginnen dus echt vanaf het begin, zaaien! Sjalotten, spinazie, snijsla, andijvie, bieten, koolrabi, van alles, ook kruiden. Elke week kwamen ze hier langs en dat bezoek begon altijd in de instructietuin. Daar controleerden ze of het had geregend en hoeveel. Vooral in de droge maand april moest er flink gesproeid worden. Sommige kinderen kwamen in het weekend terug om hun tuintje water te geven. Echt leuk. 

Verder is het zaak het weer in de gaten te houden en zorgen dat het onkruid geen kans kreeg dus wieden maar. We vertelden ze ook compost, schimmels, bacteriën en insecten. Vooral imker Piet Versteeg kreeg alle aandacht. Hij vertelde de kinderen prachtige verhalen. Ze kregen ook les over ‘onkruid’ waar je wel iets mee kan doen, zo kregen ze gekookte brandnetels en paardenbloemblad. Daar kun je overigens ook thee van zetten.’

Jason Spierenburg uit groep 6 was er vanaf het begin bij. ‘Wist je dat de zaden van spinazie prikken’, vertelt hij verwonderd. En hij is lang niet de enige die dat niet wist. Ook kan hij inmiddels precies vertellen wat een schrepel is. De tuinkers, bieten en sla heeft hij al lang geoogst en meegenomen naar huis. ‘Het is allemaal opgegaan’, vertelt hij. Het tuinieren is hem wel bevallen. ‘Als ik later zelf een tuin heb, ga ik zeker weer groente kweken!’

En daar is het de vrijwilligers van de Volkstuinvereniging om te doen. Er zijn zelfs plannen om nog meer aan te bieden. ‘We denken aan een zintuigenbos’, zegt Tineke. ‘En kijken hoe duurzaam dat kan zijn. Maar dat is iets voor volgend jaar!’