Nieuwjaarsconcert Broken Consort vol variatie en kleur

ma 14 jan 2019, 12:50 Cultuur

In een uitverkocht Bondsgebouw vierde The (Broken) Consort het nieuwe jaar met een levendig en zorgvuldig gespeeld programma. Voor wie dit barokensemble uit Voorschoten niet kent: de groep bestaat uit negentien amateurmusici en speelt muziek uit de zeventiende en achttiende eeuw. De musici spelen op (kopieën van) historische instrumenten en zoveel mogelijk op de manier zoals dat in die tijd gebruikelijk was. Voor dit programma werden ze gecoacht door Kim Stockx, een professionele barokfluitist en – fagottist.

De middag opende met een rustige Passacaglia van Marini, gespeeld door de strijkers, traverso en continuo. Daarna kwam Telemann met een concert in a klein voor alle ensembleleden. In dit concert spelen de verschillende stemmen een grappig vraag- en antwoordspel. De Allemande en Courante voor klavecimbel solo van Froberger vormden een overgang naar het vrolijke hoogtepunt van het programma: delen van het fluitconcert in D van Vivaldi. Het puttertje (een kleurrijk vogeltje dat ook op de voorkant van het programma prijkte) heeft Vivaldi geïnspireerd toen hij deze compositie schreef. José Carlos Pérez liet het vogeltje echt zingen op de traverso. Daarna volgden composities van Keiser en Händel, waarbij een deel uit de symfonische komische opera Der lächerliche Prinz Jodelet als introductie en refrein functioneerde bij het Largo van Concerto Grosso opus 3, nr 1 van Händel. Het waarom van deze vorm was me niet zo duidelijk en er stond ook niets over in de programmatoelichting. Tot slot was een vreugdevolle afsluiting met de Pastorale per la Notte di Natale van Heinichen.

Het geheel vormde een mooi opgebouwd programma met een prettige afwisseling in instrumenten en in sfeer. Interessant was de kennismaking met minder bekende componisten, Marini, Keiser, Heinichen en Froberger, naast oude bekenden als Vivaldi, Telemann en Händel.

Hoewel bijna de helft van de musici voor het eerst met het ensemble optrad, waren ze behoorlijk goed op elkaar ingespeeld en – altijd lastig bij historische instrumenten – over het algemeen zuiver. Ook de kwaliteit van het spel was prima, alles zat erin, samenspel, dynamiek, frasering. Maar, juist omdat alles erin zat, mogen de musici iets meer lef en plezier laten zien.

Het publiek reageerde heel enthousiast en daar was alle reden toe. Daarom kijk ik met belangstelling uit naar het volgende programma: de opera King Arthur van Henry Purcell, die The (Broken) Consort samen met Vox Clara in oktober 2019 gaat uitgevoeren.

Froukje Joosten