Diamanten huwelijk voor Wim en Willy Rodenburg-Van Os

Toen boerenzoon Wim Rodenburg in de vierde klas van de Gevers Deynootschool bleef zitten, kwam hij bij Willy van Os in de klas. Veel indruk maakten de twee niet op elkaar, de vonk sloeg pas over in Giethoorn maar toen liet Willy hem ook niet meer los. Eind november 1961 werd er getrouwd en het jonge stel kwam op de boerderij wonen. 

Ze komen allebei uit bekende Voorschotense familie. Wim was de oudste zoon van boer Rodenburg en Willy de jongste dochter van slager Van Os. De busreis naar Giethoorn maakten ze overigens apart, Willy met Muziekschool Van Strien en Wim met Rijvereniging Koningin Emma. Van hun jeugd weten ze nog veel. ‘Voor school melken en na school gauw weer terug om weer te melken, vertelt Wim. ‘Na school moest ik op de fiets vlees rondbrengen’, lacht Willy. De oorlog staat ze nog goed voor de geest. ‘Al die vliegtuigen die overvlogen van Engeland naar Duitsland. Voor een vijfjarige is dat angstig’, vertelt Wim. ‘Honger hebben we nooit gehad, op een boerderij is altijd wel wat te eten maar ik herinner me nog die vele mensen die om eten kwamen vragen.’

In 1972 neemt hij de boerderij van zijn vader over. ‘Een melkveebedrijf met zo’n 80 koeien maar we konden toen al mechanisch melken, dat ging een stuk sneller. In Voorschoten zaten toen nog 70 boeren en ik kende ze allemaal. Dat is nu wel anders’, zegt Wim. Inmiddels waren ook de twee dochters geboren. Willy zorgde voor de kinderen en verkocht daarnaast melk, kaas en eieren in de melkput.’ Ze organiseerde ook kinderpartijtjes op de boerderij. Pannenkoeken eten, rijden op het paard Skuggy en ravotten in de hooitas. Bijna ieder kind van toen is er wel eens geweest. Tegelijkertijd kwam het paar kwam ook internationaal onder de aandacht toen Voorschotenaar Piet Bukman minister was bracht hij een bezoek aan de boerderij met zijn EU-collega’s.

Het waren mooie jaren waarin hard gewerkt werd. Een week vakantie per jaar en altijd naar Zuid-Limburg, meer zat er niet in. Tijd voor hobby’s was er ook niet veel. Toch heeft Wim altijd met veel plezier paard gereden en musiceerde Willy op het Hammond-orgel. Ze speelde regelmatig in Huize Adegeest. ‘De bewoners genoten altijd’. En ze speelt nog steeds regelmatig, maar nu thuis. Daarnaast heeft ze een passie voor legpuzzels. ‘Kijk, hier een puzzel van de Koning en de Koningin. We hebben zelfs een felicitatiebrief van ze gekregen’, vertelt ze trots. Het feest kon niet doorgaan. ‘Maar ach, wat in het vat zit....’, zegt Wim berustend.