Meester Jaap Booij gaat van zijn ‘pensioen’ genieten

Voor de kinderen van groep 5 is het duidelijk: Meester Jaap is leuk! Hij maakt grapjes, leest goed voor, legt goed uit maar als je niet oplet laat hij je schrikken én hij houdt van drop! Maar de kids moeten de 66-jarige leerkracht gaan missen want Meester Jaap gaat met pensioen. ‘Eens kijken wat de volgende fase in mijn leven gaat brengen’, zegt hij. 

De Fortgensschool speelt zijn hele leven al een rol. Als 9-jarige, in de klas bij meester Jan Kabel, van die school, wist hij het namelijk al: later wilde hij ook voor de klas. ‘Waarom? De vrolijkheid, de gezelligheid, serieusheid en afwisseling binnen een groep, vond en vind ik geweldig. Het is niet altijd even hiephoi hoor, soms is die wisselwerking er niet, maar meestal wel.’ Jaap deed de Pedagogische Academie maar de banen lagen destijds niet voor het oprapen dus begon hij aan de studie logopedie. ‘Direct daarna kreeg ik een invalbaantje bij de Protestants Christelijke Scholen Vereniging waar de Fortgens onder valt en ik ben nooit meer weggegaan! Hoe lang geleden dat was? Pffff, even denken, iets van 35 of 36 jaar. Zoiets. De wereld is wel veranderd sindsdien. Het is een informatiemaatschappij geworden. Wat de kinderen nu dagelijks op zich af zien komen, is veel meer dan kinderen 25 jaar geleden in een jaar kregen. Ze hebben zoveel prikkels. Met een uurtje woordjes schrijven kom je als leerkracht echt niet meer weg. Dat vinden ze saai. Daar kun je als leerkracht tegen zijn, maar je kunt ook mee bewegen en kijken wat de mogelijkheden zijn. Wat wil ik bereiken en hoe kom ik daar?

Toen ik begon eind jaren zeventig moesten de kinderen aangepast worden aan wat er in de klas moest gebeuren. Dat is nu andersom, nu wordt het onderwijs aangepast aan het kind. De omslag was een moeilijke en onzekere tijd want alles wat je als leerkracht had geleerd en in de praktijk had gebracht, moest nu anders. En hoe dan? Binnen de school zijn we gaan zoeken naar manieren om elkaar te helpen en dat is gelukt. Maar soms schiet het wel echt door, je kunt niet altijd met 28 wensen rekening houden. Soms kunnen dingen niet en dat is misschien niet eerlijk maar ook dat is leren. Ik lok dat zelfs wel eens uit. Zo hebben we onlangs taart gebakken met zijn allen. Elk groepje bestond uit 6 leerlingen en ik gaf 8 aardbeien. Los het maar op en misschien heeft niet iedereen evenveel! Zo leuk om te zien met welke originele oplossingen ze dan komen. Daar moet je ze als leerkracht ook de gelegenheid voor geven maar dat is niet altijd makkelijk, je bent al snel geneigd om in te grijpen. Ik ben ook maar een mens (lachend).’

Jaap’s komische talent gaat ook gemist worden tijdens de feesten. ‘Ik hou nou eenmaal van improviseren, er staat wel iets op papier maar de rest verzin ik ter plekke. Overigens, niemand gelooft dat, ben ik elke keer weer bloednerveus! Maar niets is te gek. Zo ben ik op Koningsdag wel eens met een oranje mantel en een kroon door het dorp gelopen samen met de kinderen. ‘Dag onderdaan’, zei ik tegen iedereen. Ze schaamden zich dood maar ik wees ze op de glimlach.’

Meester Jaap verdwijnt overigens niet helemaal. ‘Een dag in de week kom ik techniek geven. Ik verzin dan proefjes die aanhaken aan het thema dat in de klassen speelt. Onlangs was dat ‘bouwen’. In de onderbouw laat ik de kinderen dan werken met een spiegel. Kun je een toren bouwen via een spiegel? In de bovenbouw laat ik ze uitzoeken of links via de spiegel wel echt links is of niet? En hoe komt dat dan?’ Daarnaast heeft de meester zich aangemeld bij Museum Voorschoten waar hij zich gaat richten op de educatie, wordt hij bij de Dorpskerk ingeschakeld voor de huisbezoeken en heeft het koor waar hij al jaren lid van is, hem voor het bestuur gevraagd. ‘Nee, vervelen zal ik me niet’, grinnikt Jaap.