Stil Voorschoten
Op 16 April ben ik, digitaal, beëdigd als wethouder in Voorschoten. Een gemeente die ik kende van lang geleden en graag opnieuw wilde ontdekken. Maar alles was dicht, mensen zaten thuis om niet ziek te worden en het openbare leven lag plat.
Toch heb ik, samen met mijn man, een bed gehuurd in een hotel. En vanuit de stilte zijn we gaan lopen. Langs prachtige huizen, stille parkjes, vele scholen, verpleeghuizen en sportvelden.
We hebben een bezoek gebracht aan de prachtige begraafplaats, over het hek gespiekt van de Kinderboerderij en een coffee-to-go meegenomen van het Theehuis. De British School mogen bewonderen, hoogspanningsmasten, prachtige snelfietsroutes.
Bij de Vliet gezocht naar een brug om aan de overkant te komen en die uiteindelijk gevonden bij de Knip. We hebben genoten van de stilte, het kabbelende water en een strakblauwe lucht.
Kasteel Duivenvoorde was dicht maar het was geen straf om het park te ontdekken.En ’s avonds aten we een fantastische maaltijd uit plastic bakjes van restaurant Allemansgeest. Daar moeten we zeker terug komen.
En terwijl we rond liepen, bleef ik maar denken: wat moet dit een geweldig dorp zijn als alles weer normaal is. Als de kinderen weer onbeperkt kunnen sporten, de restaurantjes weer open zijn en het mogelijk is om op een terrasje een glaasje te drinken. Wat moet het heerlijk zijn om inwoner van Voorschoten te zijn.
Voorlopig zijn we nog niet zover. Dat werd duidelijk toen de markt weer open mocht. De mensen van de markt waren blij omdat ze na weken thuis zitten weer aan de slag mochten en geld verdienen. De horeca was blij omdat de terrassen weer open mochten. De inwoners waren blij omdat het leven langzaam weer normaal wordt.
Maar niemand is nog echt blij. De 1,5 meter zorgt er voor dat er overal en door iedereen concessies moeten worden gedaan.
De markt is minder gezellig door de grote afstand, de horeca ondernemers kunnen minder klanten kwijt dan voorheen, de ondernemers missen parkeerplaatsen. De omwonenden moeten zich aanpassen aan nieuwe omstandigheden voor hun deur.
Wat moet het heerlijk zijn om inwoner van Voorschoten te zijn
De wereld is nog lang niet zoals het was ‘voor Corona’. Maar als het eenmaal zover is, moet het heerlijk zijn om inwoner van Voorschoten te zijn!
Wethouder Erika Spil