Ria van der Steen verloor haar ouders bij de MH17 ramp. Ze volgt het proces op de voet en blogt erover. Die zijn te lezen op rtlnieuws.nl. Foto: VSK
Ria van der Steen verloor haar ouders bij de MH17 ramp. Ze volgt het proces op de voet en blogt erover. Die zijn te lezen op rtlnieuws.nl. Foto: VSK Foto:

'We willen als nabestaanden gerechtigheid!'

Bijna zes jaar geleden verloor Ria van der Steen haar ouders Jan en Neel van der Steen-Voorham (oud-Voorschotenaren) bij de MH 17 ramp. Inmiddels is Ria bestuurslid van de Stichting MH17, organiseert ze de jaarlijkse herdenking en is zo vaak als mogelijk bij het proces aanwezig. 'We willen als nabestaanden gerechtigheid'. Voor RTL nieuws blogt ze over het proces.

Voorschoten - 17 juli 2014, een prachtige dag. 'Ik lag in de tuin en was in slaap gevallen in de hangmat. Op een gegeven moment maakte mijn dochter mij wakker en zei 'je hebt wel allemaal gemiste oproepen'. Ik heb staan gillen toen ik het hoorde. De buren kwamen er op af, vrienden kwamen en iedereen bleef. Samen hebben we het nieuws via de televisie gevolgd. Mijn ouders gingen met hun kleinkinderen op vakantie naar Borneo. Lange reizen maken was een echte hobby. Kort voor hun vertrek sprak ik ze nog. De zoektocht naar de vermiste vlucht MH 320 was nog bezig. Ik ben zelf niet zo'n vlieger en maak me altijd zorgen. 'Joh', zei mijn vader. 'Ons kan niets gebeuren, ze zijn er al een kwijt, er zo snel gebeurt niet nog een keer iets met Malaysia Airlines.' Ik moet er zo vaak aan denken.'

Wat volgde was wachten, lang wachten want de ouders van Ria werden pas na een half jaar geïdentificeerd. 'Het verdriet was groot maar ik was vooral heel erg boos. Boos op de hele wereld en ik vond dat ik iets moest doen!! Ik raakte betrokken bij de Stichting Vliegramp MH17. In het begin organiseerden we bijeenkomsten en gingen soms wandelen. Bij de bijeenkomsten kregen we hulp van professionals die gespecialiseerd zijn in het omgaan met rouw. Daar begreep ik dat mijn verdriet die boosheid versterkte, dat het er mocht zijn. Inmiddels ben ik bestuurslid en organiseer de jaarlijkse herdenking. Dit jaar is er, vanwege de coronamaatregelen, geen herdenking waarbij we gezamenlijk herdenken bij het monument. Als organisatie gaan we naar het monument in Vijfhuizen en lezen daar alle namen voor, ander publiek mag er niet bij. Het blijft belangrijk om jaarlijks onze dierbaren te herdenken.'

Begin dit jaar startte het proces rondom MH17. 'Mark Rutte heeft gezegd dat de onderste steen boven moest komen om de verantwoordelijken te vinden. Die steun en volhardendheid waren, en zijn nog steeds heel belangrijk voor ons. Als stichting hebben we regelmatig overleg met hem en zijn betrokkenheid is oprecht.

Het proces is inmiddels begonnen en ik ben daar als nabestaande bij. Die eerste dag bracht veel terug: paniek, angst en chaos. Maar ik heb doorgezet, ik moet weten wat er gebeurd is, wat er aan vooraf is gegaan! Vorige week heeft de verdediging aangegeven meer tijd nodig te hebben vanwege de complexiteit, benodigde juridische en technische deskundigheid en de taalbarrière met hun cliënt. En deze week werd zelfs het onderzoek van het Openbaar Ministerie in twijfel getrokken. Was er wel een buk-raket? Wat een ongeloofwaardige vertoning. Het is pijnlijk maar we lachen er als nabestaanden maar een beetje om.

Wat ik er van verwacht? Ik hoop dat de rechter komt tot een veroordeling. De schuldigen zullen waarschijnlijk niet gestraft worden, die illusie hebben we echt niet. Ik zou ze graag eens voor een zaal vol nabestaanden willen zetten, zodat ze kunnen zien en voelen hoeveel verdriet te hebben veroorzaakt. Maar ook dat is een utopie.Het proces zal nog wel een paar jaar duren en eerlijk gezegd kijk ik er ook naar uit als het afgelopen is. Dat we het samen kunnen afsluiten, als team dat alleen maar gerechtigheid wilde.'