Balen!
Bij deze verklaar ik 2020 als teleurstellend jaar. Iedereen baalt en dat mag. Een pandemie is ernstig, maar het idee dat een virus je grootste dromen, plezier en plannen in de weg staan, kan een mens verdrietig maken. Zo las ik in een artikel dat het volgens een psycholoog het heel normaal is om te rouwen om bijvoorbeeld een uitgestelde bruiloft.
Neem het leven zoals je het wilt. De één vindt het wel best en heeft weinig nodig, terwijl de ander nu zit te huilen in een tentje in eigen tuin, omdat het langverwachte festival niet door gaat. Accepteren gaat niet in één keer, maar in fasen met emoties met ongeloof en boosheid. Het heeft tijd nodig en geen dooddoeners zoals: ,,wat in t vat zit verzuurt niet”. Daar ga je toch zuur van kijken.
In december 2019 heb ik mijn vakantie geboekt. Ik wist al sinds die zomer waar ik heen wilde en weer alleen met een touringcar. Ideale manier van alleen reizen. Een goede bekende noemde vakantie goed voor je ziel. Zeker voor iemand met een prikkelgevoeligheid zoals ik.
Na anderhalf jaar er naar uitkijken, moest ik noodgedwongen naar 2021 omboeken. Later dit jaar, met kans op tweede golf en werkbeleid, zou niet mogelijk zijn. Wel ben ik blij met de reisorganisatie die zich goed heeft ingezet. Ondanks dat zij en vele andere touringcarbedrijven in de kou staan omdat zij niet mogen reizen en veel geld kwijt raken.
De spanning van onzekerheid viel van me af. Alleen de zogenaamde goed bedoelde opmerkingen kan men beter voor zich houden. Dan hoor ik om me heen ,,je hebt het nog te goed”. Daar heb ik geen steun aan. Je hebt een vakantie te goed als je bijvoorbeeld een maand later dan je collega’s op vakantie gaat. Niet als een noodsituatie het voor je verpest.
Een vriendin zei oprecht ,,wat vervelend voor je’’ en dat is het gewoon. Na maanden hard werken ben ik toe aan het zoete leven. Italië is voor mij zo’n bijzonder land dat het me meer biedt dan alleen een vakantie. Ik krijg naast rust ook veel energie. Het voelt als thuiskomen.
Martine van Deventer,
Autisme ervaringsdeskundige
