Ibrahim Sezer een vakkundig houtbewerker
Wie op zoek is naar een op maatgemaakte houten deur, kozijn, raam of meubelstuk kan op Leidseweg 264c terecht bij Ibrahim Sezer van Sezer Bouw. Ibrahim is een vakbekwame houtbewerker annex aannemer. Twintig jaar lang verrichte hij in de regio Wassenaar renovaties en verbouwingen.
door: Nico Fennes, life in letters
Het is werk waar hij heel goed in is, toch ligt Ibrahims hart meer bij het ambachtelijk houtbewerken. Ibrahim had een werkplaats op het terrein achter museum Corpus. Maar de gemeente Oegstgeest ging er bouwen en Ibrahim verhuisde met Sezer Bouw naar de Leidseweg in Voorschoten verhuisde.
De liefde voor houtbewerken begon op 13-jarige leeftijd op het platteland in Midden-Turkije. Ibrahim maakte er met zijn vaders gereedschap houten speelgoed en meubeltjes. Hij komt uit een gezin van zes kinderen dat verder opgroeide in Istanbul. Zijn broers en zussen studeerden allemaal. Ibrahim niet, die wilde tegen wil en dank van zijn ouders het ambacht van houtbewerker leren. Je ziet meteen resultaat als je iets met je handen maakt, dat geeft voldoening. En er zijn profeten die hem voor gingen. Door de jaren heen bouwde Ibrahim een breed netwerk op. Dat niet alleen in de werksfeer, maar ook vanuit het amateurvoetbal. Hij was 25 jaar toen hij v.v. GOL Sport in Leiden oprichtte en bleef als voorzitter aan de club verbonden totdat hij 25 jaar later de club zelf ophief. En wie weet kent u Ibrahim van het RTL-televisieprogramma ‘Help mijn man is klusser’ waarin hij drie seizoenen lang als een van de bouwers optrad?
Ibrahim is een bevlogen mens. In een stortvloed van snel maar duidelijk uitgesproken woorden vertelt hij dat hij goed ontvangen is in Voorschoten. En hij is blij met zijn nieuwe onderkomen aan de Leidseweg. Ibrahim merkt dat het er hier dorpser aan toegaat dan in een stad. Hij voelt zich erbij horen. Er is aandacht voor de lokale winkels, dat kende hij tot nu toe niet. Zijn netwerk breidt snel uit. In het half uur dat ik met hem spreek, gaat drie keer een welgemeende begroetende hand omhoog naar een voor hem bekende voorbijganger.
Ibrahim werkt met een vaste medewerker en een heel team van oproepbare zzp-ers. Het zijn overwegend collega’s van Turkse nationaliteit. Met de cultuurverschillen tussen Nederlandse en Turkse mensen moet je leren omgaan, aldus Ibrahim. De Nederlanders zijn stipt in het nakomen van afspraken. Zij beginnen op tijd en houden zich aan de werktijden. Je weet wat je aan ze hebt. Een Turkse medewerker is niet zo van vaste tijden. Die gaat naar huis als het werk klaar is en pakt zo nodig het weekend mee. Sowieso is het op het moment lastig geschikte werknemers te vinden. Ibrahim kan wel een goede vakman gebruiken. Als erkend leerbedrijf staat hij in contact met de Samenwerkingsorganisatie Beroepsonderwijs Bedrijfsleven. Van tijd tot tijd is er plaats voor een stagiaire. Zij doen dan basis praktijkervaring op. Maar vergis je niet, feeling krijgen voor het houtwerk is een proces van zeker vijf jaar. Het aannemerswerk houdt Ibrahim aan, maar zijn hoofdactiviteit bestaat uit ambachtelijke houtwerk maken. Voor alle houtwerk kan men hier terecht. En binnenkort ook voor een in epoxy gegoten tafel. Er is een partij vanuit Turkije onderweg, die in de toonzaal komt te staan. Vanaf de winter begint Ibrahim zelf met het epoxy gieten. En voor wie zelf creatief aan de slag wil, verhuurt Ibrahim kleine werkplaatsen met gebruik van machines en alle faciliteiten.
Tenslotte bewonder ik een door Ibrahim met de hand gemaakte Saz, een Turks snaarinstrument. De klankkast is bewerkt tot in een vloeiend lopende peervorm. ‘Het is mijn hobby. Ik heb er 22 gemaakt’, zegt Ibrahim op bescheiden toon. Voorschoten is zonder twijfel een bekwaam houtbewerker rijker!
