Liever een harde steen dan een hoop los zand
Als mensen op feestjes horen dat ik wethouder ben, word ik overstelpt met vragen. Dan gaat het vaak over situaties of klachten richting de gemeente. Laatst kwam mijn buurman met een vraag: “Als ik iets vraag aan de gemeente, hoe snel is het dan opgelost?” Omdat ik niet precies begreep waar hij over sprak, vroeg ik om een voorbeeld. “Neem nu hondenpoep. Ik moet oppassen dat ik niet in de poep stap. Kan de gemeente dat niet gewoon opruimen?” Nee, was mijn antwoord (tot zijn verbazing). Hondenpoep is een verantwoordelijkheid van de eigenaar van de hond en niet van de gemeente. Zelfs als de gemeente zou willen, is het onmogelijk om alle hondenpoep op te ruimen. Mensen hebben hier zelf een verantwoordelijkheid.
Deze discussie voer ik vaak. Hardrijders in de wijk? Bijna altijd de eigen inwoners. Omdat ze gewend zijn aan de omgeving, hebben borden of andere waarschuwingen weinig zin. Het gedrag van mensen bepaalt de (on)veiligheid, niet het aantal verkeersborden. Onveilige situaties bij scholen? Idem, meestal veroorzaakt door de ouders zelf. Af en toe een BOA laten surveilleren helpt even maar wijzigt niet het gedrag.
De komende jaren staan we voor een enorme duurzaamheids-opgave. Mensen zullen hun gedrag moeten veranderen om te voorkomen dat er teveel CO2 in de lucht komt. Het veranderen van het gedrag van mensen, inwoners, kan de gemeente niet doen. De gemeente kan wel zorgen dat mensen met elkaar in gesprek raken en zoeken naar gezamenlijke mogelijkheden voor acties en oplossingen.
Een mooi voorbeeld zijn de Duurzaanheidsvouchers die de gemeente heeft uitgedeeld. Honderden huiseigenaren hebben deze voucher gebruikt om hun huis te verduurzamen. En, zoals de Chinese filosoof Lao Zhu al zei, iedere reis begint met een eerste stap. Na deze stap zullen er nog vele volgen.
Gemeente en inwoners kunnen hierbij samenwerken. In Voorschoten zijn we deze samenwerking gestart. Niet alleen met ‘De belofte van Voorschoten' (waar gemeente, organisaties, scholen en ondernemers samenwerken om Voorschoten duurzamer te maken) maar ook met de Transitievisie warmte (hoe houden we de huizen warm zonder gas), de energie coaches en wijkambassadeurs.
Een goede vriend van mij heeft uitgerekend dat als alle huizen in zijn dorp 25 zonnepanelen op hun dak hebben, er genoeg energie is voor deze huizen. Als de bedrijfsdaken ook vol komen, is dit haalbaar. Dat geeft hoop.
Als iedereen een steentje bijdraagt, worden al deze kleine steentjes een grote steen. Laten we samen een steen maken. Goed voor Voorschoten, Nederland en de wereld.
Wethouder Erika Spil