Glijbaan naar bijstand?
De ervaring leert, dat hoe langer je in de ziektewet of de WW, zit des te groter wordt de afstand tot de arbeidsmarkt. Neem het verhaal van Jaap. Hij is 33 jaar oud en heeft een partner die werkt in de zorg en samen hebben ze een klein kind.
Na de middelbare school kon hij niet goed kiezen welke kant hij op wilde. Hij startte twee keer een Hbo-opleiding, maakte die niet af en ging werken in een supermarktketen. Daar klom hij de afgelopen 15 jaar op tot plaatsvervangend supermarktmanager, totdat hij opeens uitviel met rugklachten. Ondanks een jaar medische behandelingen is hij niet van zijn klachten af en moet hij nu uitkijken naar ander werk, dan wat hij de afgelopen 15 jaar deed. Maar wat?
Hij is goed in cijfers, leergierig en heeft ervaring met leidinggeven in de supermarkt. Hij wil de financiële kant op; assistent-accountant is zijn stip aan de horizon voor over een aantal jaren. Voor die richting heeft hij geen gerichte diploma’s of werkervaring. Een beetje basis qua opleiding in die richting kost al gauw 1- 2 jaar fulltime de schoolbanken weer in. Dat kan hij zich niet veroorloven. Dus zoekt hij naar een combinatie van werken en leren.
Wie geeft Jaap een kans om gerichte werkervaring op te doen, zodat hij straks betere kansen heeft op de arbeidsmarkt? Zijn huidige baas betaalt zijn salaris door en intussen volgt hij parttime een financiële opleiding. Als Jaap na 2 jaar ziekte nog geen [volledige] andere baan gevonden heeft, wordt hij gekeurd door het UWV om te beoordelen of hij recht heeft op een arbeidsongeschiktheidsuitkering. De kans daarop schat ik niet hoog in omdat hij voor veel andere functies prima geschikt is. Vervolgens belandt hij in de WW en loopt een reëel risico om vervolgens in no time in de Bijstand te raken en daarmee uiteindelijk ten laste van gemeentelijke budgetten te komen. Wie geeft Jaap [en zijn eigen bedrijf] een kans?
Ron Vonk, loopbaanadviseur