Voorschotense Joop van Os vierde haar eeuwfeest
Meewerken in de slagerij van haar ouders zag Joop van Os helemaal niet zitten. Liever zorgde ze voor haar acht broertjes en zusjes. Dat zorgen bleef ze haar hele leven doen. Ze werd er 100 jaar mee. Eind juli vierde ze deze bijzondere verjaardag met haar grote familie.
Joop werd als derde kind geboren in 1921. De slagerij van haar ouders zat op de hoek van de Schoolstraat en de Pauwenstraat. Joop draaide het huishouden. Ze kookte het eten, zette de koffie, hielp bij de was en zorgde voor de kinderen. Vaste ijkpunten waren voor haar de school en de Hervormde Kerk. Met een vader als kerkenraadslid, viel daar niet aan te ontkomen. Haar geloof heeft ze door de jaren heen behouden.
Na de oorlog vertrok ze naar Engeland, als gezelschapsdame bij een rijke familie. Hoewel ze snel Engels leerde en het haar goed af ging, kon zij Voorschoten niet vergeten. Binnen een jaar was zij weer terug in het dorp.
Ze ging in opleiding voor Diacones in het Haagse Bronovo ziekenhuis. Daar ontmoette zij haar levensvriendin en samen startten zij in een monumentaal pand aan de Haagse Frankenslag een rusthuis waar ze 24-uurs zorg leverden aan 7 tot 9 bejaarden. Iedere bewoner had een eigen kamer en op de begane grond was een gezelschapskamer. Dat Joop thuis goed had leren koken kwam toen goed van pas.
Het was goed toeven bij de beide dames. Totdat de leeftijd een rol ging spelen. Toen Joop haar beide polsen brak, bleek het financieel niet mogelijk het huis open te houden met alle medewerkers. De beide dames gingen met pensioen en Joop ontwikkelde haar creatieve talenten. Ze bekwaamde zich in keramiek, bakte potten, schilderde en tekende dat het een lieve lust was. Ze bleek een echte kunstenares. De twee verhuisden al snel naar Zeist en genoten daar nog jaren van de rust en de natuur.
Toen haar vriendin overleed keerde Joop terug naar haar geboortedorp Voorschoten waar ze nog jaren zelfstandig woonde. Ze kwam regelmatig in het dorp, eerst met een rollator, later met haar scootmobiel. Inmiddels woont ze in Woonzorgcentrum Adegeest met prachtig uitzicht op het weiland van boer Rodenburg met in de avond de ondergaande zon.
In die honderd jaar is er veel veranderd, maar de kern van het leven is volgens Joop niet gewijzigd.