78-jarige Jan Sirks was jarenlang apotheker in het dorp en betrokken bestuurslid van de Club van Polen. Nu doet hij een stapje terug. Foto: VSK
78-jarige Jan Sirks was jarenlang apotheker in het dorp en betrokken bestuurslid van de Club van Polen. Nu doet hij een stapje terug. Foto: VSK Foto:

Ontmoeting bij
de Dorpspomp

In vroeger tijden ontmoette men elkaar bij de Dorpspomp in de Voorstraat. De Voorschotense Krant heeft deze traditie in ere hersteld. Studente Rosanne Peters interviewde deze maand Jan Sirks over de apotheek en de Club van Polen. 

Naam: Jan Sirks
Leeftijd: 78
Functie: gepensioneerd
Status: weduwnaar

Waar bent u geboren en
opgegroeid?

“Ik ben geboren en opgegroeid in Voorschoten. Met kerst in 1951, toen ik acht jaar oud was, verhuisde ik samen met mijn ouders, broer en zus naar het witte huis op de Leidseweg en opende mijn moeder beneden haar apotheek. Al snel wist ik dat ik later ook apotheker wilde worden. Ik heb het werk en de sfeer in de apotheek altijd leuk gevonden. Daarom verhuisde ik op mijn negentiende naar Leiden en begon ik aan mijn studie. Acht jaar later kon ik eindelijk écht in onze apotheek gaan werken en verhuisde ik weer terug naar Voorschoten met mijn vrouw en twee jonge kinderen. Later heb ik het werk van mijn moeder overgenomen terwijl zij de huisbaas bleef. In 1996 heb ik het werk uit handen gegeven en ben ik sindsdien de huisbaas. Zolang het kan blijf ik erbij betrokken.”

Wat vindt u zo leuk aan
Voorschoten?

“Na al die jaren voel ik mij echt 100% Voorschotenaar. Ik heb dit altijd al een leuk dorp gevonden. Er heerst een goede sfeer en het is een prettige en open gemeente gebleven. Ik hoop wel dat de gemeente uitkijkt dat het centrum niet te vol gebouwd wordt, dat zou ik zonde vinden.”

U doet een stapje terug binnen de Club van Polen?
“Sinds de jaren ’90 ben ik betrokken bij deze vrijwilligersorganisatie die veelal primaire levensbehoefte zoals kleding, dekens en matrassen verzamelt om naar hulpbehoevenden in Polen te brengen. Toevallig had de Club van Polen destijds plotseling geen onderdak meer, waardoor ik besloot een kelder onder het rijtje van ‘Van der Voort Schoenen’ te kopen zodat de club zich daar kon vestigen. Een jaar later ben ik penningmeester geworden. Na al die jaren vind ik het goed om een stapje terug te doen en te ruilen met Arnoud Hes die tweede penningmeester was. Het afgelopen jaar hebben we door corona niks kunnen doen. De sponsorgelden liepen daardoor terug en we zijn dus hard op zoek naar sponsors. Maar het magazijn staat vol en in Polen zitten ze met smart te wachten op al die goederen. Op 6 oktober staat er dan ook een transport op de planning, mits de coronamaatregelen het natuurlijk toelaten." (meer info: clubvanpolen.nl)

Wat doet u verder nog?
"Als huisbaas ben ik nog altijd bij de apotheek betrokken. Dat vind ik leuk om te doen, ik ben altijd met plezier naar mijn werk gegaan. Hier gaat, samen met mijn penningmeesterschap bij de Club van Polen, soms best wat tijd in zitten. Ik geniet het meest van contact met anderen, dat vind ik heel gezellig. Verder zit het dagelijks leven best vol. Je moet voor jezelf zorgen en daar komt veel bij kijken. Ik doe het allemaal graag zelf, zo ben ik altijd geweest. Gelukkig ben ik een optimist en probeer ik er ondanks alles toch het beste van te maken.”

Afbeelding