Fons Lemmens schrijft maandelijks een column in de Voorschotense Krant over duurzaamheid. Foto: PR
Fons Lemmens schrijft maandelijks een column in de Voorschotense Krant over duurzaamheid. Foto: PR Foto:

Minder verspilling in mode en textielindustrie door innovatie

We kopen steeds meer kleding. En als we het niet meer nodig hebben gooien we het weg. Dat moet anders.

Fons Lemmens, lid van de steunfractie
GroenLinks Voorschoten

De textielindustrie is de op één na meest vervuilende industrie, na de olie-industrie. Dat heeft een paar oorzaken. Om te beginnen is voor het produceren van textiel veel water nodig. Om een indicatie te geven: om 1 katoenen T-shirt te maken is ongeveer 2700 liter water nodig. Om katoen en andere vezels te produceren is ook veel grond nodig. 

Daarnaast gebruikt de textielindustrie verf en appreteermiddelen (die de stof mooier moeten maken) en dat draagt voor ongeveer 20% bij aan de vervuiling van schoon water, wereldwijd. 35% van alle primaire microplastics die in het milieu terecht komen is afkomstig van het wassen van synthetische kleding. En geschat wordt dat de mode-industrie verantwoordelijk is voor 10% van de CO2-uitstoot in de wereld.

Wat ook een rol speelt is dat er voortdurend nieuwe kledingtrends op de markt worden gebracht tegen lage prijzen. Dat heeft geleid tot een forse toename van de verkoop van kledingstukken: 40% meer dan 25 jaar geleden. Ruim 30% van de gekochte kleding hangt langer dan een jaar ongebruikt in de kast. De levensduur van kledingstukken is ook korter geworden. Kleding die mensen niet meer willen wordt voor het overgote deel weggegooid met het restafval, en komt dus in de verbrandingsoven terecht. Een klein deel wordt weggegeven of naar andere landen uitgevoerd. Kleding wordt nog nauwelijks gerecycled. De technologie daarvoor ontbreekt nog.

Alles bij elkaar is dit een enorme verspilling. Ik wil in dit verband wijzen op de opleiding Fashion & Textiles Technologies in Enschede. Deze opleiding gaat ervan uit, dat duurzaam produceren van textiel een absolute must is om bij te dragen aan de leefbaarheid van onze wereld. De professionals die daar worden opgeleid wordt geleerd te kijken naar de werkelijke kosten van textiel en mode, niet alleen die voor de consument, maar ook voor de makers en voor de planeet. In wat zij bedenken en maken zit de verantwoordelijkheid verweven die zij voelen voor het leefbaar houden van de aarde. 

In 2018 ontvingen zij als eerste en enige textiel- en modeopleiding in Nederland de certificering Duurzaam Hoger Onderwijs. Ik hoop dat we nog veel van ze gaan horen.