Herfst in de jungle
Ik word heel erg enthousiast van Halloween dit jaar. Niet alleen door de vele horrorfilms op televisie, waar ik zo op z’n tijd wel van houd. Maar ook door het enthousiasme waarmee dit in Voorschoten beleefd wordt.
Het enthousiasme lijkt ook met het jaar wel te groeien. Zo lopen er elk jaar weer meer heksen door het dorp! Vliegen heb ik ze nog niet zien doen. Jammer. Maar ze maken er wel een feestje van voor de kinderen. Het is een leuk initiatief. Een initiatief waardoor kinderen toch weer wat meer bonding met ons dorp krijgen. Een initiatief wat nog een beetje kleur aan de herfst geeft.
Herfst. Ik snap niet hoe mensen dat hun favoriete seizoen kunnen noemen. Ja de blaadjes aan de bomen zullen wel een mooie kleur hebben en het verzamelen van kastanjes zal ook vast super leuk zijn.
Om de schoonheid te zien moet je door een flink stuk regen, wind en kou heen kijken
Maar om die schoonheid te zien moet je wel door een flink stuk regen, wind en kou heen kunnen kijken.
Herfst, een vervallen bende. Wat dat betreft een beetje vergelijkbaar met de Gouden Leeuw, waar ‘de herfst’ afgelopen zomer met de brand werd ingeluid.
Nu is het hopen dat we niet tot Pasen hoeven te wachten op de wedergeboorte. Weten doen we het niet, want de normaal zo prachtig brullende Gouden Leeuw houdt nu al maanden de kaken stijf op elkaar.
Jammer, want van de koning van de Voorschotense jungle had ik toch wel een transparante troonrede verwacht. Misschien komt dat nog, het zou fijn zijn, al is het maar een grommetje.
Stan Perel