Jaap Ransijn heeft er 38 jaar vrijwilligerswerk opzitten. Tot zijn eigen verrassing kreeg hij de Parel van Voorschoten uitgereikt van burgemeester Stemerdink onder toeziend oog van zijn vrouw Meta. Foto: VSK
Jaap Ransijn heeft er 38 jaar vrijwilligerswerk opzitten. Tot zijn eigen verrassing kreeg hij de Parel van Voorschoten uitgereikt van burgemeester Stemerdink onder toeziend oog van zijn vrouw Meta. Foto: VSK Foto:

Museum is toch de bewaarder van ons erfgoed

Zo'n 7,5 jaar geleden werd Jaap Ransijn uitgenodigd voor een van de 'legendarische' kopjes koffie van toenmalige vicevoorzitter René van der Smeede van Museum Voorschoten. Natuurlijk werd hij bij die gelegenheid direct ingelijfd bij de vele vrijwilligers. Begin deze maand nam hij afscheid om 'nu echt met pensioen te gaan', maar Jaap werd eerst nog verrast met de Parel van Voorschoten want in totaal heeft hij er 38 jaar vrijwilligerswerk in het dorp opzitten.

Naast het museum is Jaap al meer dan 30 jaar de spil van voetbalclub ‘de Boschboys’. Dat is een informele buurtclub uit de wijk Boschgeest, waar een enthousiaste groep van energieke ‘oudere’ voetballers nog steeds actief is. Ook was Jaap vanaf 2007 enkele jaren trainer/coach bij het meisjesvoetbal van Voorschoten ’97. De laatste 7,5 jaar was hij dus als bestuurslid een van de drijvende krachten achter het museum en droeg bij aan de professionalisering van de organisatie. Tijdens het beruchte kopje koffie zei René: 'Ik heb 30 suppoosten, die moeten aangestuurd worden, wil jij dat doen’. Ik kreeg wat info en toen ben ik gewoon begonnen', lacht Jaap. 'Tegenwoordig spreken we trouwens niet meer van suppoosten maar van gastvrouwen en -heren’.

Mede dankzij de inzet van Jaap werd Museum Voorschoten enkele jaren geleden officieel geregistreerd als museum en moet het voldoen aan Europese kwaliteitseisen. 'Dat ging overigens niet zonder slag of stoot want we moesten aan veel regels voldoen. Is er een veilige werkomgeving? Worden de objecten klimaatveilig bewaard? Voldoen we aan de bruikleeneisen? Het klusteam heeft toen heel wat werk verzet.' Ook toen Museum Voorschoten werd aangewezen als officiële VVV. 'De volledige entree werd aangepast. Er kwam een verrijdbare balie, een leestafel en nieuwe verlichting. Samen met mijn vrouw Meta (‘doe ff lokaal’ ) werkten we met Sandy Monker van Licht Design.'

In coronatijd zaten de vrijwilligers niet stil. 'We hebben ons gericht op educatie van de jeugd. Hoe halen we die binnen? Er zijn al vier basisscholen een dagje op bezoek geweest en dat is een compliment aan met name voorzitter Hans Rasch die er keihard aan gewerkt heeft. Een grote wens is nog dat de gemeente ons een jaarlijkse structurele subsidie verstrekt. Voorschotense erfgoed wordt nergens anders bewaard dan hier. Als je daar niet voor zorgt, wordt het onzichtbaar. De gemeente is van goede wil en zal het museum niet laten vallen, maar dat maakt het voortbestaan van het museum elk jaar toch wel weer spannend.

Al die jaren kijkend naar wat het museum eigenlijk doet kreeg ik veel respect voor de mensen van de tentoonstellingscommissie. Elke keer zorgden zij ervoor dat er toch weer iets nieuws stond. Doe het maar eens. Daarom was het voor mij niet moeilijk met hen mee te denken en te helpen. Op facilitair gebied staat het klusteam voor hen klaar. Deze wordt nu aangestuurd door mijn opvolger John Zonneveld. Mijn andere taken worden onder de bestuursleden verdeeld’. 

Jaap is nu echt gestopt. 'Het werd tijd, mijn werkzaamheden breidden zich steeds meer uit. Soms moest ik afspraken met mijn vrouw gewoon inplannen. Dat werd te gek. Als oudst zittende bestuurslid kijk ik terug op een geweldige tijd. De sfeer onder de vrijwilligers was altijd heel prettig en de bijzondere samenwerking met de bestuursleden maakte het tot een feest. Ikzelf ga eindelijk die lange lijst met klussen in ons eigen huis afwerken. Daar kwam het gewoon niet van. En samen met Meta leuke reisjes maken. Ik zal me niet vervelen!'