Huisarts Berno Gerts na 30 jaar met pensioen

Huisarts Berno Gerts is na 30 jaar met pensioen. Sinds 1 april is hij officieel gestopt met werken en heeft Martijn van den Born de touwtjes in handen in de praktijk in het Gezondheidscentrum in de Vlietwijk. 

door Rosanne Peters

Het begeleiden van patiënten vond Gerts een van de mooiste uitdagingen van het vak. “Ik vond het belangrijk dat mensen snel bij mij terecht konden en ik ze vervolgens ook weer naar de juiste plaats kon doorverwijzen. Door de leiding te nemen en concreet te zijn in vervolgstappen ontstaat er een vertrouwensband tussen arts en patiënt.” Eén van de mooiste dingen van het vak vindt Gerts het persoonlijke contact met patiënten. “Als huisarts volg je mensen door de jaren heen, dat schept een band.”

Levensloopgeneeskunde
Om huisarts te kunnen zijn is brede interesse binnen de geneeskunde nodig. Na zijn studies fysiotherapie en geneeskunde en zijn werk als arts in het LUMC, het Maastricht UMC en met verstandelijke beperkten, is Gerts uiteindelijk huisarts geworden. “Tijdens mijn opleiding geneeskunde werkte ik parttime als fysiotherapeut in Leiden. Zo ben ik de studie geneeskunde financieel doorgekomen. Voordat ik in 1994 huisarts werd, had ik al jaren patiëntcontact wat ik hartstikke leuk vond.”

Daarnaast was het diverse werk binnen een huisartspraktijk wat Gerts zo aansprak. “Dat komt omdat het hier gaat om levensloopgeneeskunde”, vertelt Gerts. “Je bent als huisarts niet alleen met het medische aspect bezig, maar ook met de sociale omstandigheden. Zeker in een wijk als Vlietwijk, waar een breed scala aan verschillende mensen samenwonen.

Geen dag was hetzelfde, er gebeurde altijd wel iets bijzonders

Arm en rijk, westers en niet-westers, ondanks dat wil je iedereen gewoon op gelijke basis helpen. Bijvoorbeeld in de laatste jaren, waarin ik mensen uit Syrië en Oekraïne in mijn praktijk heb behandeld. Ik vind het bijzonder om dat meegemaakt te hebben. Geen dag was in al die jaren hetzelfde, want eigenlijk gebeurde er elke dag wel iets bijzonders. Je moet daar wel oog voor hebben, dat houdt de motivatie er na al die jaren goed in.”

Opleiden van jonge
huisartsen in spé
Iets wat Gerts altijd zal bijblijven is het opleiden van jonge huisartsen in spé. “Sinds 2000 heb ik ruim 20 huisartsen mogen opleiden. Ik heb er altijd van genoten om te zien hoe deze jonge en vooral leergierige artsen zich ontwikkelden en om hen stuk voor stuk, ieder met een eigen persoonlijkheid, de kneepjes van het vak te leren.”

Nu kijkt Gerts tevreden terug op zijn carrière en heeft Martijn van der Born, een van zijn oud studenten sinds 1 april het roer in handen. Zijn afscheidscadeau is, op verzoek van Gerts zelf, besteed aan een bijdrage voor  de stichting Pertolongan  in het bijzondere weeshuis Don Bosco in Surabaya.  

Bij de huisarts in ruste is de laatste jaren de behoefte ontstaan voor meer vrije tijd, contact met vrienden en familie en meer tijd voor beweging, zoals schaatsen bij de Voorschotense schaatsclub, fietsen en tennissen.

Ook een cursus of studie Geschiedenis spreekt hem aan. “Ik weet het nog niet”, lacht Gerts. “Ik heb nu alle tijd!”