Referendum over toekomst dorp

Het lijkt alweer zo lang geleden dat burgemeester Bouvy-Koene in een brief de gemeenteraad adviseerde het zogenaamde Herstelplan niet naar het provinciehuis te sturen als poging om onder het preventief toezicht uit te komen. Zij vond het plan bij nader inzien onvoldragen en de maatschappelijke weerstand was te groot om op dit spoor door te gaan. De raad heeft dit standpunt overgenomen waardoor bijna alle Voorschotense maatschappelijke voorzieningen zoals het ouderenwerk, zwembad, cultureel centrum en de buurhuizen de dans vooralsnog even zijn ontsprongen.

Het college heeft nu tijd om met een echt herstelplan op de proppen te komen. Dat moet direct een goed en doordacht plan zijn, want opnieuw zo'n blamage kan geen enkel college zich permitteren. Overigens wonderlijk dat dit document waarmee men Voorschoten wel even dacht klaar te stomen voor de toekomst de collegetafel heeft kunnen halen. Het zegt wel iets over de sensitiviteit van de ambtelijke top, maar ook over de aansturing daarvan. Tenzij het bedoeld was om de samenleving wakker te schudden. Dan was het natuurlijk briljant.

Hoe dan ook, er kan de komende maanden in betrekkelijke rust aan een plan worden gewerkt waar politiek en maatschappelijke steun voor is. Tientallen vertegenwoordigers hebben tijdens een marathoninspraak in de Dorpskerk (een massale protestactie die uniek is in Voorschoten) het college op een niet mis te verstane wijze de wacht aangezegd door aan te geven wat er wel en wat er niet acceptabel is. De piketpaaltjes zijn geslagen en de ruim dertig organisaties blijven waakzaam.

De discussie over het Herstelplan is natuurlijk niet los te zien van allerlei discussies over de zelfstandigheid van Voorschoten. Het is niet toevallig dat de colleges van b&w in de regio (Leiden, Leiderdorp, Oegstgeest, Voorschoten en Zoeterwoude) juist nu een 'Verkenning bestuurlijke samenwerkingsvormen' aan de gemeenteraden voorleggen. En ook is het niet toevallig dat burgemeester Bouvy-Koene juist nu in het openbaar verslag doet van een aantal observaties tijdens haar eerste half jaar in Voorschoten.

In haar verslag noemt zij weinig positieve punten over de bestuurlijke verhoudingen in Voorschoten. Er wordt niet voldoende integraal gewerkt, er is veel wantrouwen, er wordt elkaar niets gegund en dossiers worden niet goed gestroomlijnd. Kritiek in het openbaar op het functioneren van de gemeente die de inwoners in elk geval in de afgelopen dertig jaar niet op deze wijze eerder hebben gehoord. En tussen neus en lippen door meldde zij dat grote veranderingen niet zonder inspraak van burgers kunnen plaatsvinden. Dit is een voorzichtige aankondiging dat er een referendum in Voorschoten gaat komen.

Vooruitlopende daarop is een van de opties dat er kan worden gekozen voor een fusie met Wassenaar. Dat zou voor het behoud van het leven in een niet-verstedelijkte gebied tussen Den Haag en Leiden een aantrekkelijk optie zijn. Er is echter nog minimaal één andere optie. Dat is opgaan in de Leidse regio. Wat dat is, hebben we een paar weken geleden kunnen vernemen. De gezamenlijke gemeenten in de Leidse regio hebben een voorstel ontwikkeld om een Leidse Regioraad in te stellen. In ambtelijke taal betekent dit dat er bevoegdheden worden overdragen, in gewone mensentaal is dit de 'Buitenwijk-variant'. Belangrijke beslissingen worden door de regio genomen, buiten het gezichtsveld van gemeenteraad en burgers. Natuurlijk komt er wel een regioparlement, maar in de praktijk betekent dit dat er vrijwel altijd wisselende meerderheden zijn om specifieke wensen van afzonderlijke kleine gemeenten verloren te laten gaan door een meerderheid van de andere gemeenten. Per saldo gaat dit betekenen dat er net over de grens van de gemeente al een zwembad is en dat er net over de grens al een bibliotheek is en een voetbalclub en een cultureel centrum. En op termijn vindt de meerderheid van de Regioraad dat zo'n groot aanbod van voorzieningen in de regio te veel belastingdruk bij de burgers legt. En wat houden we dan over? Zie hier de contouren voor een nieuw Herstelplan.
Wim Carabain