Dagboek van een leerkracht (deel 23, Weer naar normaal?)

En weer moet het onderwijs zich aanpassen aan de nieuwe regels. Juf Conny van der Krogt van de Fortgensschool vertelt: 

Dinsdagavond zat ik net als de rest van Nederland in spanning voor de buis. Natuurlijk zijn er altijd al veel bronnen die vermelden wat er gemeld gaat worden, maar je wilt toch duidelijkheid he. 

De uitzending was nog niet afgelopen of de eerste berichten via whatsapp kwamen binnen. Met verschillende collega’s hebben we direct nagedacht over de verschillende mogelijkheden. Gaan we de groepen op alfabet splitsen? Komt de ene groep in de ochtend en de andere in de middag? Hoe groot wordt voor ons de werkdruk? Want ja, hoe je het ook went of keert, alle leerlingen moeten onderwijs krijgen, ook als ze thuis zijn.

Wij hebben de afgelopen weken dagelijks nieuwe lesstof aangeboden. Lesstof voor ongeveer 2 uur, zodat er tijd en ruimte overbleef voor andere activiteiten. (die overigens ook voor een deel door ons werden aangeboden hoor)

Vanmorgen hebben wij met het Management Team om de digitale tafel gezeten om verschillende varianten te bekijken. Alle voors en tegens afgewogen, wat kan wel wat kan niet? Na een uur staat er een, voor ons, haalbaar plan in de steigers. Een plan waarvan we verwachten dat het aan de wensen van de ouders kan voldoen en wat werkbaar is voor het team. Dit gaan we verder uitwerken en met de andere twee scholen van ons bestuur bespreken. Daarnaast moeten we nog wachten op het protocol van de PO raad waarin vermeld gaat worden op welke manier we aan de slag mogen gaan.  

Rond half 11 is de eerste bijeenkomst klaar en ga ik, na een kop koffie, in gesprek met de klas. In de chatbox staan fijne opmerkingen van de kinderen. ‘Joepie, ik ben super blij dat we weer naar school mogen!’ ‘Jeeeeeee, eindelijk weer normaal met mijn klasgenoten kletsen!’ Ook tijdens ons gesprek merk ik al dat iedereen blij is dat we weer gaan starten. Maar op de vraag of met deze versoepeling het kamp nu toch door kan gaan, moeten wij helaas het antwoord nog schuldig blijven. Het zou zo fijn zijn als het toch door kan gaan. Maar de eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat dit echt nog niet duidelijk is.

Om 13 uur met 2 collega’s het plan verder uitgewerkt en dit om 16 uur met het team besproken. Fijn om te merken dat iedereen het met het voorstel eens is en dat wij al snel op details gaan zitten. ‘Mogen de kinderen hun verjaardag vieren?’ ‘Gaan we de plaatsen in de klas erg veranderen?’

Bij thuiskomst word ik gewezen op het protocol van het Lerarencollectief waarin over veel richtlijnen wordt gesproken. Aan de meeste kunnen we voldoen, maar hoe gaan we na elke schooldag al het speelgoed opnieuw schoonmaken? Toiletten en deurkrukken 3 x per dag reinigen, daar willen we nog aan beginnen. Maar zie je ons elke dag de hoeken bij de kleuters, het spelmateriaal en de tafeltjes en stoeltjes reinigen? Onze schoonmaker heeft voor de hele school 1 uur en 20 minuten de tijd. Dit is in normale omstandigheden al bijna niet te doen… Het gaat ons niet lukken om naast alle taken die het onderwijs met zich meebrengt ook deze hygiënemaatregelen erbij pakken… 

Over het voorstel en de hygiënemaatregelen maar eens een nachtje slapen. Ik kom uit de tijd van Tita Tovenaar, dus “dat zien we morgen dan wel weer!”