In Memoriam: Anton de Bode

In september vorig jaar plaatste Voorschoten Voor Elkaar nog twee interviews met de meer dan kwieke Anton de Bode. Als 80+er kwam hij bijna nergens meer en ontving ook geen bezoek maar wist zich wel te vermaken. Positief gestemd, was hij ook realistisch: ‘Ik heb wel een eventuele IC-opname en mijn uitvaart goed geregeld.’ Helaas bleek het nodig want Anton kreeg corona en overleed onlangs in het ziekenhuis op 86-jarige leeftijd.

Anton werd in 1934 geboren als jongste zoon met twee oudere zussen. De familie De Bode was een bekende in Voorschoten, Opa had kolen- en oliehandel in het naburige Wassenaar en vader was chef verkoop voor de Koninklijke Begeer ofwel de Zilverfabriek. De oorlog hakt er in, vooral de lanceringen van de V1 en V2 blijven de jonge Anton bij maar het gezin doorstaat de oorlog verder goed. Anton gaat naar de Gevers Deynootschool, toen nog gevestigd in de Schoolstraat, en doet later de HBS op Visser ‘t Hooft. Hij krijgt eerst een baan bij Rotterdamse Bank en stapt later over naar Sikkens. Anton trouwt in 1960 met Riet Turion, van de bekende Voorschotense aannemersfamilie. Het echtpaar kreeg twee zonen, Bart en Chris, en heeft, afgezien van acht jaar in het Gelderse Hattem voor zijn werk, altijd in Voorschoten gewoond.

Blauwe Tram
Op 39-jarige leeftijd wordt hij ziek en komt voorgoed thuis te zitten. Maar Anton zat niet bij de pakken neer, hij bouwde zijn fascinatie voor trams en treinen uit, met als focus natuurlijk de Blauwe Tram waar hij alles van af weet. Bij de Stichting De Nieuwe Blauwe Tram die de Boedapesters opknapt, deelde hij twee jaar geleden nog zijn herinneringen en foto’s in de nieuwsuitgave. ‘Mijn vader was gefascineerd door de A600’, vertelt jongste zoon Chris. ‘Hij heeft er menig ritje mee gemaakt als jongen en voorzag menigmaal foto’s van aanvullend commentaar.’ Zoon Chris is zelf fotograaf en won dit jaar nog de Zilveren Camera voor zijn serie over de textielindustrie in Myanmar.

In 2015 overleed Anton’s vrouw en dat was een moeilijke periode voor hem. Hij woonde inmiddels in een appartement aan de Vliet. ‘Onze vader was een mensenmens, altijd in voor een praatje met iedereen’, gaat Chris verder. ‘Op de dag van de begrafenis zijn we met de auto langs de flat gereden, iedereen stond buiten te klappen, dat was ontzettend mooi.’

Anton was nogal verslaafd aan social media. Facebook, instagram, snapchat, hij volgde alles en was vooral geboeid door de facebookpagina Voorschoten in Beeld waar hij ook regelmatig foto’s van vroeger toevoegde. ‘Hij had een scherpe blik en was van alles op de hoogte.’

Contacten
Sinds vorig jaar maart kwam hij niet meer naar buiten maar ook hier zag Anton weer positieve punten. In het interview met Voor Elkaar zegt hij: Ik merk dat veel mensen zich om mij bekommeren. Ik ontdek nu weer eens hoeveel aandacht buurtgenoten elkaar geven. Dagelijks wordt er bij mij op het raam geklopt om te vragen of het goed gaat en of ik nog wat nodig heb.Mijn twee zoons wonen op andere plaatsen in het land, maar we hebben elke dag contact. Mijn boodschappen worden door de supermarkt thuisbezorgd. Normaal gesproken doet mijn vaste hulp verder alles in huis, maar helaas moet ik dat nu zelf doen.’

Cabview
En vervelen deed hij zich ook niet, hij fietste elke dag op de hometrainer en keek op YouTube naar filmpjes van treinreizen. ‘Dat zijn de zogenaamde ‘cabview’ filmpjes. Dan zie je alles alsof je in de machinistencabine zit. Zo heb ik al door o.a. Wit-Rusland, Hongarije en Japan gereisd. Ook doe ik via app’s mee aan COVID-19 onderzoeken van het LUMC (Covid Radar) en van het OLVG (Luscii), Amsterdam. Écht aan te raden, zowel nuttig voor de wetenschap als ook voor jezelf want het heeft ook een rappelfunctie.’

Anton de Bode laat twee zoons en vijf kleinkinderen na.