Ladies and gentlemen, we’ve got him! Cees is gevonden

Een oproep op deze site werd duizenden keren bekeken en er kwamen goede tips binnen. Na een paar dagen flink zoeken, hebben we Cees dan eindelijk gevonden én gesproken. En de inzender van de mail had gelijk. Cees Scheijgrond werkt in zijn eentje keihard tegen voedselverspilling, gratis!! 

Hoe kwam het zo? ‘Mijn oma had een boerderij en daar logeerde ik altijd in de zomervakantie. Ik zorgde voor de moestuin en plukte al het fruit. Niks werd er verspild, alles werd ingemaakt. Dat fascineerde mij enorm en ik leerde hoe je moest wecken.’ De 68-jarige is inmiddels met pensioen maar en maakte al jaren fruit voor zichzelf in. ‘Sappen, soepen en milkshakes maar het begon pas echt toen ik in het Westland bij een verpakkingsbedrijf voor groente en fruit, bestemd voor de Europese markt, kwam. De frambozen wilden ze weggooien. Doodzonde, dus ik heb alles meegenomen en er sap van gemaakt. Diksap, zeg maar een soort puree waar je later zelf van alles van kunt maken. Maar ja, het was ontzettend veel, dus ik zette het hier in het huis in de hal. Ze waren zo weg.’

Wekelijks, soms wel drie keer, gaat Cees op de fiets de hele regio af, ook naar het Westland, om afgekeurd groente en fruit op te halen. ‘Een boer in de regio zette laatst een grote bak kerstomaatjes neer, gewoon om mee te nemen. Dan rij ik er naar toe en prop al mijn fietstassen vol. Ik heb trouwens wel een probleem nu, want mijn fietstassen zijn kapot. Dat betekent dat ik vaak moet lopen, maar dat heb ik er voor over.’ 

Cees heeft zich er enorm in verdiept, weet van elke groente- en fruitsoort de Latijnse naam en uit welke familie ze afkomstig zijn. ‘Het werk gaat het hele jaar door. Fruit- en groenteseizoenen heb je tegenwoordig bijna niet meer’, zegt hij. ‘Uit Peru komen de avocado’s, citroenen uit Zuid-Afrika en gemberwortel uit midden-Azië. En soms worden hele containers weggegooid omdat er een plekje aan zit. Echt heel zonde. Deze week ga ik een partij grapefruits halen, die zijn blijkbaar niet goed maar wel voor mij!’

De glazen potten komen bij de diverse woonzorgcentra in de regio vandaan. ‘Ik weet precies waar ze weggegooid worden en haal ze op. Dan begint het proces van schoonmaken, soppen en meerdere keren boenen, ook de deksels. Zodra de groenten en fruit zijn gekookt, gaan de schone potten in het hete water en worden ze uitgekookt. Dan gaat de hete inhoud er bij en de deksel er op. Als het is afgekoeld en je hoort de lik van de deksel, is de pot goed afgesloten en kun je de inhoud wel een jaar bewaren. Ik laat ze hier nog wel een paar dagen staan om te controleren of het inmaken wel echt goed gelukt is.’ Cees heeft inmiddels zijn eigen recepten en maakt bijzondere combinaties. ‘Mijn gele paprikasoep is een hit, nu ben ik bezig met zoete aardappelsoep maar dat lukt nog niet zo.’

Elke twee weken zet hij zo’n 200 potten neer bij de Moeder Godskerk om mee te nemen. Ze zijn zo weg. ‘Dan realiseer je je hoe moeilijk veel mensen het hebben. Daar doe ik het voor!’ Maar gratis? Hij heeft toch ook zijn kosten? ‘Dat mag geen naam hebben, dat beetje bouillon? De gasprijs is nu wel erg hoog maar ja, ik kan beter dit doen dan het in de kroeg uitgeven.’ Wanneer hij de potten neerzet, vertelt Cees niet. ‘Dat is wisselend en is afhankelijk van wat ik heb, grijnst hij.