Een miljoen keer bedankt voor alle hulp!

Eindelijk is er ook eens goed nieuws uit hun thuisland Oekraine. Het leger verovert heel wat gebieden terug. ‘Wij gaan winnen’, zijn Olena Vdovych, Olga Demchenko en Inna Heorhitse overtuigd. De drie hebben hun thuisland verlaten en wonen nu in Voorschoten. Ze willen iedereen enorm bedanken voor alle hulp die ze hebben gekregen. 

De mensen hier zijn ongelofelijk vriendelijk en hulpvaardig, zegt Olga. ‘Het is nogal wat om al mijn gevluchte landgenoten onder te brengen, soms in je eigen huis. Dat hoeft niemand te doen maar ze deden het wel. Brachten veiligheid en onderdak, altijd met een lach. We hebben hier niet alleen rust maar ook een nieuwe familie en vrienden gevonden. Een miljoen keer dank!!’ Maar wij zijn ook ontzettend blij met de hulp voor onze landgenoten vanuit de hele wereld. Het is hard nodig en helpt ons land in de strijd. Voorschoten is een fijn en mooi dorp, iedereen groet elkaar en ziet er zo gezond uit, vinden de dames. ‘Dat komt vast omdat iedereen hier fietst. Olena komt uit Lviv, Inna uit Chernivtsi en Olga uit Kryvyi Rih, de geboorteplaats van president Zelenszky. De drie maken zich wel zorgen over familie en vrienden die zijn achtergebleven.

Ze vertelden over de oude wortels van hun land, de glorieuze geschiedenis, de tradities. ‘Het is bekend dat Rusland eeuwenlang heeft geprobeerd de eigendommen van het Oekraïense volk te vernietigen, de Oekraïense taal heeft verboden en dat ze Oekraïne als natie nooit hebben geaccepteerd. Op 24 februari lanceerde Rusland een invasie in Oekraïne. Onschuldige mensen lijden en cultuurgoederen worden vernietigd, historische plaatsen, ziekenhuizen en onderwijscentra worden geraakt door raketten. Oekraïne is geen agressor, we verdedigen alleen ons land. De saamhorigheid is groot en is nog groter geworden sinds de inval. Het Oekraïens wordt steeds meer gesproken en de oude gebruiken zijn helemaal terug.’

Inna en Olena wonen in het gemeentehuis. Inna was in Oekraïne lerares. ‘Eerst woonde ze in een andere plaats in Nederland, maar toen hoorde ik dat Voorschoten een leerkracht zocht voor onze kinderen. Daarom ben ik naar het dorp gekomen. Ik geef nu les in de Dorpskerk hier.’ Olena werkt bij een bakker in Leiden. ‘De taal is af en toe best lastig. In de bibliotheek wordt Nederlandse les gegeven maar dat is overdag en dan werk ik. Ik zoek nu lessen op internet, maar gelukkig spreken veel inwoners Engels en anders kom ik er wel met gebarentaal.’ Olga is coördinator bij de gemeente voor alle vluchtelingen. ‘Ik merk dat er onder de vluchtelingen heel veel behoefte is om elkaar te spreken, ervaringen te delen en zo trauma’s te verwerken. Voor ons al belangrijk maar speciaal voor de kinderen die dingen hebben meegemaakt die kinderen niet zouden moeten zien. De angst en de bombardementen hebben veel impact gehad.’ 

Reden voor Olena om een zanggroepje op te richten voor de kinderen dat tijdens Het Weekend van Voorschoten enorme indruk maakte door naast Oekrainse liedjes, in onvervalst Nederlands het nummer ‘Leef’ van André Hazes te brengen. ‘Het helpt ze bij de verwerking’, weet Olena. ‘Binnenkort hebben we nog meer optredens. Het is leuk om onze cultuur te delen.’ Afgelopen woensdag zong het koor tijdens de Vredesbijeenkomst in Leiden.

Hoe zien ze de toekomst? Olena gaat zeker terug zodra het kan. Voor Olga en Inna is het nog een vraag. ‘Dat hangt helemaal af van hoelang de oorlog duurt. Het land ligt in puin, zeker in het oosten. Wij hebben kinderen die daar moeten opgroeien, hoe zal dat gaan? We leven maar bij de dag!’