65 jaar geven en nemen en samen lachen

En nog steeds hebben de heer en mevrouw Pardon samen de grootste lol. Regelmatig klinkt de gulle lach tijdens het felicitatiebezoek van loco-burgemeester Monique Lamers, door de kamer. 'Of dat ons geheim voor een lang huwelijk is? Dat vraagt iedereen, wij denken van wel!'

De beide echtelieden zijn geboren en getogen in Leiden. Op een dansavond in de Harmonie op de Breestraat hebben ze elkaar ontmoet. 'Ik ging er met een vriend heen', vertelt meneer. 'Ik kende de Harmonie goed want ik heb altijd saxofoon en klarinet in een band gespeeld. Jazz, dans en Zuid-Amerikaanse muziek. Tot mijn 84e heb ik dat gedaan. Hoe heette die band ook alweer?, vraagt hij zijn vrouw. 'Dat weet ik niet meer, oude knarren waren het', schatert ze. De ouders van mevrouw hadden café 't Kalfje aan de Kalvermarkt in Leiden. Zij zorgde voor haar reumatische moeder en hielp mee in het café. 'Toen we in 1953 trouwden waren er weinig huizen beschikbaar, dus we trokken in bij mijn ouders boven het café.' 

Daar werd ook de eerste zoon geboren. De tweede zoon kwam een paar jaar later in het nieuwe huis. 'Ik werkte bij de Nederlandse Electrolas Maatschappij, werd uiteindelijk zelfs controller. Het bedrijf bouwde huizen voor haar medewerkers en wij kregen er een van', gaat meneer verder. Toen de kinderen groter waren is mevrouw gaan werken. 'Ik zag een vacature voor medewerker in de kantine van het ziekenhuis, het huidige LUMC. Als dochter van een kastelein, moest dat lukken, dacht ik. Ontzettend leuke tijd gehad, ook in mijn volgende baan bij de HBO opleiding Verpleegkundige dat toen nog in Voorburg zat.' Fietsen was hun lust en hun leven. 'We maakten regelmatig tochten naar Katwijk, Scheveningen en zelfs Boskoop', zegt mevrouw. 'Of we daardoor nog zo fit zijn? Ach, je moet natuurlijk wel in beweging blijven. Ik heb artrose en dat is pijnlijk maar als je gewoon doorgaat merk je het niet.' 

De twee zijn 18 jaar geleden naar Voorschoten verhuisd. 'Geen seconde spijt gehad. We wonen hier heerlijk, zijn lid van de VOV en gaan wekelijks naar de soos of gaan mee met de reizen.' Afgelopen zondag was de echte dag, toen werd het grote feest gevierd. Gewoon thuis!