‘Onze’ Ton van de Pol is niet meer

Hij struinde het hele dorp af, bietste overal koffie, cola en een koekje, zwaaide naar iedereen en had uitstekende contacten met Sinterklaas. Ton van der Pol is vandaag onverwacht op 63-jarige leeftijd in een ziekenhuis overleden. 

Ton was licht verstandelijk gehandicapt maar daar zat hij totaal niet mee. Ton was overal, kletste tegen iedereen en was een van de bekendste Voorschotenaren. Zijn zwaaien ging altijd gepaard met een opgewekte ‘hoi’. Hij praatte gezellig met alle burgemeesters en bijna iedere inwoner, ‘vertrouwde’ iedereen toe dat Sinterklaas ook dit jaar weer aan kwam. Maar wanneer, dat wist hij nog niet. En als Sint kwam was Ton er bij, al tientallen jaren, als Piet natuurlijk. En hij genoot. 

Ton was ook 35 jaar lang een huisvriend van Polien van der Krogt en haar gezin. ‘Hij kwam altijd wel langs voor een glaasje limonade en om de laatste dorpsroddels door te geven. Namen wist hij niet maar dan omschreef hij de mensen wel. Samen kwamen we er altijd uit. En tja Sinterklaas, hoe hij het voor elkaar kreeg weet niemand maar Ton schreef altijd een brief aan Sinterklaas naar een speciaal postbusnummer. Hij kreeg ook elk jaar antwoord dat zodra Sint wist wanneer de aankomst in Voorschoten was, hij dat aan Ton zou doorgeven. 

We hebben met Ton afgesproken dat hij pas na de zomervakantie over Sinterklaas zou gaan praten want het liefst deed hij dat het hele jaar door. Hij hield zich aan die afspraak want hij vond het vreselijk als mensen boos op hem waren. Elk jaar deed hij als Piet mee aan de intocht. Hij was altijd wel in de buurt van de Pietenband te vinden want muziek was zijn tweede liefde. De Laurentius drumfanfare was zijn favoriet. 

Zijn allermooiste cadeau was toen wij als fanfare op zijn 50e verjaardag kwamen spelen. Dat werd gevierd in de Gouden Leeuw en hij had het wel gevraagd maar wij vertelden hem dat dat helaas niet kon. Zijn gezicht toen wij alle 50 spelend binnen kwamen, was goud waard. Hij genoot met een grote grijns op zijn gezicht, geweldig om te zien. 

Ton is maar 63 jaar mogen worden maar hij had een fijn leven. Was altijd opgewekt en gezellig. Onlangs verhuisde hij naar Dorpszicht van Gemiva waar hij vol liefde werd opgevangen. Hij had er een eigen kamer en was er zielsgelukkig. Ton was echt een geweldige knul en we gaan hem enorm missen.’