Albert Deuzeman: 'Samen uitdagingen aangaan'

Naast alle maatregelen rondom het coronavirus zijn er ook politieke uitdagingen. Het aftreden van GroenLinks wethouder Monique Lamers, was aanleiding voor de redactie om in gesprek te gaan met de nieuwe fractievoorzitter Albert Deuzeman. Wat is er gebeurd en wat is de toekomst van GroenLinks in het dorp? 'Ik wil in ieder geval benadrukken dat het besluit rondom het aftreden gezamenlijk genomen is', zegt Deuzeman. 'De fractie en de wethouder waren het erover eens dat dit de juiste stap was. Dat het samenviel met mijn benoeming tot fractievoorzitter als opvolger van Johan van Rixtel, is toeval.'

'Persoonlijke omstandigheden zijn de reden dat Johan als fractievoorzitter terug heeft moeten treden. Hij blijft wel aan als raadslid maar heeft voor de woordvoering op dit moment gewoon geen tijd, meer is het niet', legt Albert uit. Deuzeman is al ruim 20 jaar lid van GroenLinks, was sinds enkele jaren burgerraadslid en sinds 2018 raadslid in Voorschoten.' En hij krijgt het gelijk voor zijn kiezen.

'Laat ik vooropstellen dat Monique Lamers keihard heeft gewerkt voor Voorschoten. Ook heeft ze zich sterk gemaakt voor de werkorganisatie Duivenvoorde. De ambtenarenorganisatie is klein, er is veel verloop en veel vacatures. Dat vereist investeringen en zoals Monique al waarschuwde: gebeurt dat niet dan wordt er door anderen voor ons besloten. Dat willen we vermijden. Zaken als de discussie rondom de toekomst van het Uitvoerend Bedrijf speelde haar parten. In de raad en de media werd geconstateerd dat het UB naar Leiden werd uitgeplaatst. Dat was helemaal niet het geval, maar het gaf aan hoe de verhoudingen lagen. Monique hoefde niet op te stappen, er lag geen motie van wantrouwen, maar de chemie met de raad was wel weg. Wij merkten hoe moeilijk het werd om onze ideeën uit te voeren en dan moet je je conclusies trekken.

Een politieke afweging die zowel voor Monique, die niet graag weg loopt, als voor ons heel moeilijk was. Ze is altijd heel open, eerlijk en transparant geweest over de vraagstukken. Er moeten keuzes gemaakt worden, bijvoorbeeld over de energietransitie. We kunnen niet achteroverleunen. De raad neemt hierin het uiteindelijke besluit, maar de wethouder moet het vertrouwen krijgen om de raad mee te nemen. Om de regie te voeren en het verhaal te vertellen. Samen met Monique hebben we geconstateerd dat zij niet meer de juiste persoon was hiervoor.' Hoe nu verder? 'We hebben inmiddels een nieuwe wethouder gevonden. Erika Spil, voormalig wethouder in Bunnik, is door ons voorgedragen.

Maar zoals Monique al aangaf, staat de illusie dat Voorschoten én alles zelfstandig kan doen én al haar voorzieningen behouden én goed voor haar burgers kan opkomen én de lokale lasten laag kan houden, een realistische koers voor de toekomst in de weg. Zeker voor wat betreft de energietransitie moeten we aanhaken bij onze partners in de regio. Tegelijkertijd is er een enorme behoefte aan woningen, er moet dus gebouwd worden, maar wel met respect voor het milieu en groen. Er begint hier wel iets te bewegen, en dat is goed, maar de vaart moet erin komen. Er is al te veel te lang blijven liggen, we moeten door! Er moet een warmtevisie gemaakt worden, en besloten worden of we aansluiten bij de warmterotonde. Allemaal vragen waar we duidelijkheid in moeten scheppen, de regels vaststellen en beleid moeten maken. Daarbij moeten we ook nog blijven letten op onze financiën. Voorschoten krabbelt op, ja, maar er zit nog geen vet op de botten en dat zal de komende jaren nog niet veel beter worden. En dan nu het coronavirus, eerst maar zorgen dat we daar doorheen komen.

Kortom er zijn grote problemen? 'Jazeker maar we hebben in Voorschoten ook veel mensen die zich hiervoor willen inzetten. Belangrijk daarbij is wel dat we vaststellen dat we niet alles zelf kunnen. Samen met de regio moeten we de uitdagingen aangaan. Er moet duidelijkheid komen en daar gaan we de komende tijd, met de nieuwe wethouder, hard aan werken.'