
Poëzieroute Voorschoten start met gedicht van Anne Remijn
Cultuur Kunst & CultuurDrie jaar geleden zag Henri Boshouwer Kroet een poëzieroute in Wassenaar. Wandelen of fietsen langs gedichten op diverse plekken in de gemeente. Dat moest hier toch ook kunnen, dacht hij en ging aan de slag, vond medestanders en onlangs werd het eerste gedicht van de Voorschotense Poëzieroute onthuld bij het Vliethuis. Anne Remijn’s ‘Jaarringen’ kreeg de eer.
‘De Wassenaarse organisatie van de Poëzieroute heeft me enorm geholpen maar we moesten wel vanaf nul beginnen’, vertelt Henri. ‘Na een artikel in deze krant kreeg ik ontzettend veel reacties en aanmeldingen. We zochten contact met Hans Rasch van het museum, kregen van hem vergaderruimte aangeboden, richtten een stichting op en vroegen subsidie aan.’
Er werd een7-koppig bestuur aangesteld met als voorzitter de 22-jarige Gijs Grimbergen. Best jong voor een poëet? ‘Valt wel mee’, lacht hij. ‘Ik ben tijdens de pandemie begonnen met gedichten schrijven en ik vond het direct erg leuk. Ik studeer sociale geografie en planologie en toen ik las dat er een wandel- en fietsroute met gedichten werd georganiseerd, heb ik me aangemeld. Zo kwamen mijn twee passies bij elkaar.’
De bedoeling is dat er de komende maanden zeker 20 gedichten bij komen. ‘We zoeken gedichten en plaatsen bij elkaar’, gaat Gijs verder. ‘Zo is er een prachtige gedicht over het treinongeluk van afgelopen april. We hopen dat bij het station te kunnen plaatsen. Maar we denken ook aan Kasteel Duivenvoorde en boerderij Oud Woelwijck. De gedichten samen vormen een route voor wandelaars en fietsers. Zo hopen we mensen dagelijks in aanraking te brengen met poëzie.’ Waar de gedichten precies komen is nog niet bekend maar op poezievoorschoten.nl wordt dat nauwgezet bijgehouden.
Anne Remijn is vereerd. ‘Juist dat het hier komt te hangen bij het Vliethuis! Ik heb dit gedicht namelijk geschreven toen mijn vader dementeerde en het Vliethuis is voor mensen met beginnende dementie. Poëzie is voor mij een uitlaatklep, in het dagelijks leven ben ik rouwtherapeut. Alles wat ik in mijn werk ontmoet, kan ik zo omzetten in taal. Wat ik krijg te horen levert vaak al mooie gedichten op.’
Het gedicht van Anne is te vinden op de site van de route onder het kopje ‘poëzie’. Of loop even lang het Vliethuis aan de Prof. Einsteinlaan en geniet van het allereerste gedicht van de poëzieroute.