Sergei Mulder met recht trots op de Bona Spes!

'Ik ga later varen' zei de 7-jarige Sergei, en hij deed het!

Uit de Voorschotense Krant van februari 2019

Pas 28 jaar en dan je eigen binnenvaartschip hebben, wij moesten nodig kennis gaan maken! De Voorschotense Sergei Mulder ontvangt ons op zijn 60 meter lange binnenvaartschip de Bona Spes. In de gezellige kombuis die van alle gemakken is voorzien vertelt hij over zijn bijzondere beroepsleven dat hem tot ver in Europa brengt.

door: Redactie

Voorschoten - 'Ja, afhankelijk van de opdrachten en eigenlijk tot daar waar de rivieren in Europa mij brengen zegt de jonge binnenvaartschipper'. Vader Mulder was als scheepswerktuigkundige altijd op zee. Geen wonder dat Sergei op 7 jarige leeftijd al precies wist wat hij wilde 'ik ga later varen', zei hij toen al.

Na de Gevers Deijnootbasisschool en het Wellantcollege in Leiden meldde hij zich aan bij de Zeevaartschool in Rotterdam vond een baan op een 'stenenstorter', een schip dat stenen stort op plekken in de zee waar buizen gelegd gaan worden. Daarna koos hij voor de binnenvaart en stond hij regelmatig aan het roer van een 125 meter lange een tanker op de binnenvaart. Toen de Bona Spes te koop kwam bedacht hij zich geen moment, hij had al flink gespaard en vond investeerders om het gevraagde bedrag rond te krijgen. In maart 2018 werd hij schipper op zijn eigen schip! Hij meldde zich aan bij een bevrachtingskantoor en vervoert sindsdien voornamelijk zand en grind.

Of er toekomst in de vrachtvaart zit? Dat denk ik zeker, zegt Sergei, als je je bedenkt dat er wel 80 vrachtwagens ingezet zouden moeten worden om te vervoeren wat ik in één keer kan vervoeren dan kun je wel nagaan dat er toekomst is voor de binnenvaart. Een schip vaart wel minder snel maar wij varen wel constant door en hebben vrijwel geen files.

Toch heeft ook een schipper heeft wel te maken met oponthoud. 'Dat komt voor een groot deel doordat er tegenwoordig niet overal meer brugwachters zijn. Een brugwachter die ook echt op de brug zit, ziet je eerder aankomen dan een brugwachter die de brug via een camera op afstand bedient. Dat betekent vaak langer wachten tot je door mag. Een brug openen via een camera is ook minder veilig, het komt herhaaldelijk voor dat een brugwachter, die op afstand zit, vraagt of de brug wel vrij is omdat hij het op zijn scherm niet goed kan zien.

De pleziervaart kan nog wel eens een hindernis vormen. Vaar ik van Den Haag bijvoorbeeld Leiden dan is het goed uitkijken geblazen op de Vliet. De beroepsvaart heeft altijd voorrang maar de vele roeiers en sloepen komen van alle kanten en kennen niet allemaal de regels. Veel mensen realiseren zich niet dat een schip van 60 meter pas binnen drie scheepslengten stil kan komen te liggen.Vanuit de stuurhut zie je ze vaak pas laat aankomen en je kunt dan niet snel ingrijpen.

Het varen op zo'n groot schip is niet alleen fysiek zwaar maar het vergt ook veel van je concentratie, 'je moet voortdurend alert zijn, dat kan best vermoeiend zijn. Maar daar staat het gevoel van vrijheid tegenover. Je bent altijd in de natuur, je kunt genieten van mooie landschappen en de steeds wisselende seizoenen.
Zo'n enorm schip kun je natuurlijk niet alleen varen. 'Ik vaar nu met mijn jongste broer Dimitri. Maar binnenkort gaat mijn vriendin Mariska, permanent meevaren. Wij hebben elkaar leren kennen tijdens een bijeenkomst van de Zeecadetten waar wij allebei actief in zijn'. Mariska komt uit Waalwijk en werkt nu in de zorg. 'Ik ben de vereiste papieren aan het halen en ik moet uren maken om ervaring te krijgen, uiteindelijk moet je het roer over kunnen nemen als dat nodig mocht zijn. En nee, het vaste land ga ik niet missen, ik hou ook van de vrijheid op het water en vind het leuk om steeds ergens anders te zijn', vertelt de toekomstige schippersvrouw.