'Ik ben een duidelijke burgemeester, nee is nee!'

Pauline Bouvy-Koene is kroonbenoemde burgemeester

Op 16 oktober wordt Pauline Bouvy – Koene, na drie jaar 'waarnemend' geweest te zijn, officieel geïnstalleerd als kroonbenoemde burgemeester van Voorschoten. Na drie jaar is zij geen onbekende maar wat weten we eigenlijk van haar en hoe ziet ze de toekomst in Voorschoten? Tijd voor een hernieuwde kennismaking!

door: Redactie

Voorschoten - In haar werkkamer op het gemeentehuis staat het boek 'Als burgemeesters zouden regeren'. Een mooie inleiding voor ons gesprek. Wat zou er dan gebeuren, vragen we haar. 'Dat zeg ik niet', reageert ze diplomatiek om lachend te vervolgen dat 'er wel het een en ander anders zou gaan!' Heeft dat te maken met 'het vrouw zijn' ,vragen we. 'Vrouwen zijn, ook in de politiek, anders dan mannen. Vrouwen denken over algemeen langer na over consequenties, vooral ook op financieel gebied', is het nog steeds diplomatieke antwoord van de burgemeester.

Meer vrouwen zouden dus het verschil kunnen maken, waarom treffen we dan zo weinig vrouwen aan op hoge bestuurlijke functies? 'Er zijn genoeg goede kandidaten maar vrouwen haken eerder af, is mijn ervaring. Worden er bijvoorbeeld vijf kwalificaties gevraagd en is er eentje wat minder, dan vinden zij zichzelf niet geschikt. Als mannen maar over twee van de vijf kwalificaties beschikken, nemen ze de baan aan. Maar we moeten vrouwen niet benoemen omdat ze vrouw zijn. Het moet gaan om persoonlijkheid, kennis en vaardigheden.'

Die vaardigheden heeft Bouvy-Koene al volop laten zien. Toen duidelijk werd dat Voorschoten weer een Kroonbenoemde burgemeester mocht krijgen, heeft de raad haar met nadruk gevraagd te solliciteren. Het was dan ook geen verrassing dat ze uit vijf sollicitanten werd voorgedragen. Haar politieke carrière begon echter al veel eerder.

'Ik ben opgeleid als verpleegkundige en werkte in een ziekenhuis waar ik eind jaren zeventig mijn man ontmoette. Hij was arts in opleiding tot longarts en een relatie op de werkvloer was in die tijd niet aan de orde. Ik kreeg een andere functie op de OK en toen mijn man in een ander ziekenhuis zijn opleiding ging voltooien zijn we getrouwd en kregen drie kinderen. We verhuisden naar Maasland, in de buurt van het Holy Ziekenhuis in Vlaardingen waar mijn man na zijn opleiding een baan kreeg en daar maakte ik voor het eerst kennis met 'de politiek.

Ik werd lid van de VVD in Maasland, daar scoorde ik echt geen punten mee in de familie waar de politiek altijd een heftig gespreksonderwerp was. Zij waren linksgeoriënteerd en kritisch. Mijn stelling was: ben je het ergens niet mee eens, doe er dan wat aan! Op het schoolplein werd ik gevraagd eens naar een partijvergadering te komen en voordat ik het wist zat ik in het bestuur. Na de verkiezingen in 1994 kwam de fractievoorzitter bij mij aan de deur en zei: jij wordt wethouder! En zo ging het!'

Maar Pauline was aangestoken door het politieke virus. Op een congres werd ze gevraagd om burgemeester te worden in Bernisse. 'Daar moest ik wel even over nadenken want dat is toch echt een ander vak en je moet je ook realiseren wat het voor het thuisfront betekent. Zie je je gezin alleen in het weekend, en zelfs dan niet altijd? Met steun van mijn man solliciteerde ik en werd in 2005 benoemd. Tot in 2015 de fusie met Spijkenisse werd gerealiseerd en mijn baan verviel. Dan ben je ineens thuis. Met wachtgeld natuurlijk maar daar moet je wel wat voor doen. Naast solliciteren, is er onder andere een psychologisch traject. Daar werd me gevraagd: wat wil je het liefst? Studeren! En dus deed ik in deeltijd bestuurskunde aan de Erasmus universiteit en leerde ik wat ik hád moeten doen', lacht ze. 'Zoals de benadering van problemen. Doe een stapje terug en bekijk het van een andere kant. Waar ligt de oorzaak, wat zijn de eisen, hoe kun je die verandering realiseren en het probleem oplossen? Ik heb daar in Voorschoten al veel aan gehad!'

In 2016 werd Pauline Bouvy-Koene gevraagd als waarnemer na het vertrek van Jeroen Staatsen. 'Leuk, reageerde ik op het verzoek van Commissaris van de Koning Jaap Smit, want ik kende het dorp al van naam. 'Er moet wel wat gebeuren', waarschuwde hij voorzichtig. 'Heerlijk, ik hou van uitdagingen, reageerde ik'.

En uitdagingen waren er legio. Binnen no time vertrokken twee van de drie wethouders, werd de bestuurskracht als dramatisch beoordeeld en dat was de financiële situatie ook. Het dorp werd onder financieel toezicht van de Provincie gesteld en er moest een herstelplan komen. Aan de orde was ook een al dan niet gedwongen fusie met Wassenaar. 'De meningen waren enorm verdeeld in het dorp. Als college moesten we flink aan de bak, besluiten nemen en richting bepalen. Dat werd: een zelfstandige gemeente in de Leidse regio. Maar dat heeft wel gevolgen voor bijvoorbeeld de werkorganisatie met Wassenaar. Onlangs heeft bureau Beerenschot uitgezocht welke mogelijkheden er zijn. Wat hebben inwoners nodig op het gebied van zorg, onderwijs, economie, verkeer en veiligheid? Welke ondersteuning heb je daarbij nodig? Maar, en dan kom ik terug op mijn studie, dan moet je wel eerst de problemen in kaart brengen. Wat willen we?

Deze zomer is met veel mensen gesproken om dat te onderzoeken en in oktober worden de resultaten bekend. Dan kunnen we een besluit nemen. Is het misschien handiger om ons aan te sluiten bij Economie 071? Persoonlijk denk ik dat een kwaliteitsimpuls binnen de werkorganisatie waarbij daadwerkelijk wordt geïnvesteerd, een deel van de oplossing kan zijn. Maar wat betekent dat voor de begroting?'

Wordt er niet gehandhaafd waar
dat wel moet, dan grijp ik in. Regels moeten worden nageleefd

Maar die begroting is nu toch op orde, de bestuurskracht hersteld, wat voor burgemeester wil ze de komende zes jaar zijn. 'Ik ben een duidelijke burgemeester. Nee is ook echt nee! De regels moeten worden nageleefd. Wordt er gebouwd zonder vergunning? Dan gaat er een brief uit en wordt de bouw stil gelegd. Of dat nou een groot project of een dakkapel is. Wordt er niet gehandhaafd waar dat wel moet, dan grijp ik in. Voorschoten, en trouwens iedere gemeente, heeft behoefte aan duidelijkheid en die geef ik!'