Lintje voor Lia Winkelman-Hermsen

Sprakeloos en stomverbaasd was mevrouw Lia Winkelman-Hermsen vanmorgen toen zij burgemeester Bouvy-Koene binnen zag komen tijdens de eerste bijeenkomst van de quiltclub van de VOV aan de Professor Einsteinlaan. Nog verbaasder was toen ze haar man en familie achter de burgemeester aan kwamen. En langzaam begon het te dagen dat ze toch echt een Koninklijke Onderscheiding kreeg. 

'Ja, dit is een overval', grapte burgemeester Bouvy-Koene. Na haar toespraak speldde zij de versierselen behorende bij Lid in de Orde van Oranje Nassau op bij mevrouw die op een bijzondere plek opgroeide: de Eikenhorst!  

Het gezin Hermsen bestond uit vader, moeder en drie dochters waarvan mevrouw de jongste is. Een hecht en warm gezin waar iedereen altijd welkom was. Ze bracht haar jeugd door, ook tijdens de oorlogsjaren, in de Horsten, o.a. op Eikenhorst 4, het huidige adres van Koning Willem Alexander,  waar het ouderlijk huis gebombardeerd werd.  Mevrouw kent iedere boom en ieder pad in de Horsten en wil ontzettend graag nog eens door de tuin lopen van de Koninklijke familie om te kijken welke bomen er zijn blijven staan. 

In 1955 ontmoette ze haar man Gerrit Winkelman die voor scheepswerktuigkundige studeerde en later op de grote vaart zal. In 1961 werd er getrouwd en ging ze haar man overal in Europa opzoeken omdat het schip dan niet naar Nederland kwam. Na de geboorde van uw twee dochters kwam hij aan wal.

Lia is zeer handig met handwerken, er hangen meerdere prachtige quilts in haar huis. Ook zijn er vele naar de Regenboogboom organisatie gegaan, deze organisatie brengt quilts bij langdurig ernstig zieke kinderen. Daarnaast is ze als vrijwilligster zo'n 40 jaar actief betrokken geweest bij het Rode Kruis. Ze had de leiding over een groep dames die één maal per week bij elkaar kwam om te handwerken.  Zeker voor deze groep dames waren deze bijeenkomsten zeer belangrijk. Zij werden daardoor uit hun isolement gehaald, kwamen in contact met anderen, waren bezig en er werd een oogje in het zeil gehouden qua hun gezondheid. Mochten zich problemen voordoen, dan werden de dames ook gevolgd, zodat er altijd voldoende toezicht was.

Lia bood altijd een luisteren oor en stond altijd klaar voor "haar mensen".  Bovendien was ze zeer collegiaal naar de andere vrijwilligsters. Na het afbouwen van het Rode Kruis in Voorschoten bleef ze zeer actief binnen Voorschoten en bracht 'haar handwerkgroep' onder bij het VOV. 

Daarnaast is Lia lid van het Apostolisch Genootschap. Het genootschap stelt zich tot doel : "in liefde te werken aan een menswaardige wereld". De leden vormen gemeenschappen en alles wat daar plaatsvindt gebeurt op vrijwillige basis. De afgelopen 60 jaar heeft ze met hart en ziel, aanvankelijk in Gouda en later in Leiden, gewerkt in de zogenaamde zusterkring. Ook brengt Lia nog steeds met grote regelmaat aandachtsbezoeken aan mensen die wel wat steun kunnen gebruiken, met name ouderen. Gedurende vele jaren was ze jeugdverzorger. 

Vanaf de start van het Vrijwilligers Informatie en Adviespunt 55+ (onder de vlag van het Gecoördineerd Ouderenwerk Voorschoten) in maart 1993, was Lia een betrokken vrijwilliger. Bij VIA werd er bemiddeld tussen een vraag om hulp of ondersteuning van ouderen en vrijwilligers die deze hulp konden bieden. Bij haar vond iedereen een gewillig luisterend oor.

Van 1994 tot 2007 was ze betrokken bij de Open Eettafel. Samen met haar man en andere vrijwilligers werd er voor gezorgd dat tweewekelijks 40 ouderen gezamenlijk een maaltijd konden gebruiken. 

De ondersteuners van de aanvragen zeggen over haar: Lia doet al meer dan 60 jaar vrijwilligerswerk en altijd met veel plezier en aandacht voor haar medemens. 
Het liefste wat Lia doet is hartelijk lachen, zij ziet overal wel de humor van in en kan dan heerlijk schateren.
"Dat hoeft niemand te weten, dat doe ik gewoon" is een geijkte uitspraak van Lia.
Lia is altijd opgeruimd en staat voor iedereen klaar.

Haar man Gerrit gaf haar na de uitreiking een grote bos rode rozen. 'Ik ben apetrots op je', verklaarde hij geëmotioneerd.  Het waren lastige maanden voor hem, de familie, vrienden en kennissen. 'We mochten Het Grote Geheim niet verklappen maar moesten wel alles regelen. Vanmorgen nog hadden we een discussie omdat ze eigenlijk zelf naar de club wilde rijden maar dat kon ik net nog vermijden! Dat het gelukt is haar zo te verrassen, verbaasd ons allemaal!' 

Nu nog het bezoek aan Eikenhorst. Dat moet toch te regelen zijn!?!