Schitterende Jahreszeiten Exultate Deo

Mede geïnspireerd door "Il quattro Stagioni" van Antonio Vivaldi (1725) componeerde  Joseph Haydn aan het eind van zijn leven zijn oratorium "Die Jahreszeiten". Hij baseerde zich daarbij op een libretto van Baron Gottfried van Swieten, die in feite delen van "The seasons" van James Thomson in het Duits vertaalde. Hoewel "Die Jahreszeiten" in tegenstelling tot "Die Schöpfung" vaak wordt benoemd als seculier stuk hoef je maar naar het afsluitende koor te luisteren om te kunnen constateren dat het hele leven met al zijn ups en downs in het perpectief staat van God's Rijk, dat we binnengaan als de grote Morgen is aangebroken.

In de klankschildering van Haydn zijn al deze ups en downs evenals het wenkend perspectief aan het eind te horen, van liefdestaferelen tot aan overpeinzingen over de zin van het leven.

Dirigent Leo den Broeder wist heel knap koor en orkest zo te laten samenwerken dat bovenstaande verscheidenheid aan gevoelens muzikaal heel goed overkwamen. De lente klonk echt als lente, de zomer liet kikkers kwaken maar kende ook behoorlijk heftig onweer, de herfst liet een spannende jacht horen inclusief knal, en de winter klonk echt melancholisch waar dat nodig was. De paar intonatieprobleempjes in het koor, de iets te zwakke tenorsectie en de foutjes van een paar blazers gingen zeker niet ten koste van de algehele muzikale beleving en horen bij het werken met amateur ensembles. Van de drie solisten zongen tenor Jan Willem Schaafsma en bariton Willem de Vries hun partijen heel fraai en overtuigend, sopraan Annegeer Stumphuis bleef daarbij helaas ver achter met name door haar te grote vibrato. Algehele conclusie: een schitterend werk in een heel muzikale uitvoering!

Gehoord in de Stadsgehoorzaal van Leiden op 17 november 2018: "Die Jahreszeiten" van Joseph Haydn, uitgevoerd door Exultate Deo, het Leiderdorps Kamerorkest en drie solisten o.l.v. Leo den Broeder.

Herman Lodder